Order miał limitowaną liczbę nadań. Wygląd insygniów, sposób noszenia i podział na klasy nawiązywał od belgijskiegoOrderu Korony[1][4]:
I klasa – Wielka Wstęga
II klasa – Wielki Oficer
III klasa – Komandor
IV klasa – Oficer
I klasa – Kawaler
Po obaleniu króla Ahmada Kadżara w 1925 roku order został zachowany przez nowego szacha Rezę, twórcę nowej dynastii Pahlawich. Utrzymał on podział i wygląd odznaczenia oraz ustanowił dodatkową, najważniejszą klasę specjalną w formie naszyjnika, którą nosił on sam podczas swojej koronacji[1]:
I klasa specjalna – Wielki Łańcuch (odznaka na łańcuchu powieszonym na ramionach, druga odznaka na wstędze w postaci szarfy i gwiazda),
I klasa – Wielka Wstęga (odznaka na wstędze w postaci szarfy i gwiazda)
II klasa – Wielki Oficer (odznaka na wstążce z rozetką przypinanej do lewej piersi i gwiazda)
III klasa – Komandor (odznaka na wstążce wiązanej na szyi)
IV klasa – Oficer (odznaka na wstążce z rozetką przypinanej do lewej piersi)
V klasa – Kawaler (odznaka na wstążce przypinanej do lewej piersi)
15 lutego 1939 roku wprowadzono nowe zasady nadawania, zmieniono kolory wstęg i wstążek oraz możliwą liczbę nadań w kilku klasach[1][2][5]:
I klasa specjalna – przeznaczona dla szacha, nieograniczonej liczby zagranicznych głów państw oraz 10 Irańczyków wysokiej rangi w jednym czasie, takich jak premierzy i byli premierzy, którzy otrzymywali dożywotni tytuł ekscelencji (janāb) i prawo do państwowego pogrzebu
I klasa – maksymalnie 50 odznaczonych w jednym czasie, przeznaczona do odznaczania najwyższych rangą dworzan oraz ludzi z otoczenia szacha, którym nie można było nadać Orderu Pahlawiego ze względu na zbyt niski stan społeczny
II klasa – maksymalnie 150 odznaczonych w jednym czasie
Wygląd
Odznaka (godło) miała kształt pięcioramiennego gwiaździstego krzyża, którego ramiona, mające wycięcia jak w ramionach krzyża Maltańskiego, pomalowane były na biało z zielonym krawędziami, a każde z nich zakończone było dwoma srebrnymi kuleczkami. Przestrzeń między ramionami wypełniały złote promienie. W środku krzyża znajdował się złoty dysk, wewnątrz którego umieszczono ilustrację złotej Korony Kiani na ciemnoniebieskim tle. Wizerunek ten otoczony był dwoma zielonymi liśćmi laurowymi połączonymi w dołu złotym węzłem. Na rewersie, w miejscu korony otoczonej dwoma gałęziami laurowymi widniejącej na awersie, umieszczono wizerunek słońca o ludzkiej twarzy na ciemnoniebieskim tle, otoczony wąskim, okrągłym, złotym obramowaniem. W górnej części odznaki znajdowała się niewielka złota klamerka połączona z zawieszką w kształcie dwóch zielonych wieńców, z których prawy ozdobiony był niewielkimi czerwonymi i różowymi kwiatkami. Zawieszkę łączyło ze wstęgą lub wstążką niewielkie złote kółeczko[1].
Gwiazda orderowa składała się z 40 różniących się długością złotych promieni: 10 długich, 20 średnich i 10 krótkich. Wewnątrz znajdowało się takie samo godło jak w odznace (z pięcioramiennym krzyżem gwiaździstym i kolorowymi symbolami), ale nieco większe. Krawędzie ramion krzyża nałożone były na najkrótsze promienie gwiazdy i zwieńczone srebrnymi kuleczkami[1].
Wstęga orderowa uszyta była z jedwabiu, miała wygląd szerokiej szarfy w kolorze jasnoniebieskim, z wąskimi paskami białymi wewnątrz i zielonymi wzdłuż jej krawędzi po bokach. Wieszana była z prawego ramienia do lewego boku. W najniższym punkcie wiązana była w węzeł, do którego mocowano odznakę za pomocą złotego pierścienia z wiszącym na nim kółeczkiem zawieszki. Wstążka odznaczenia miała taką samą kolorystykę i wiązana była na sposób francuski (np. tak jak przy orderze Legii Honorowej). W 1939 roku kolory zmieniono na żółty z jasnoniebieskimi szerokimi paskami wzdłuż bocznych krawędzi[1].
Łańcuch orderowy I klasy specjalnej miał wygląd podobny do łańcucha brytyjskiegoOrderu Świętego Michała i Świętego Jerzego. Składał się z łańcucha, którego ogniwami były niewielkie pięcioramienne krzyże gwiaździste naprzemiennie ze złotymi tarczami, połączone za pomocą podwójnego rzędu złotego łańcuszka. W najniższym punkcie naszyjnika umieszczono dwa ustawione naprzeciwko siebie złote lwy, mające za sobą symbol wschodzącego słońca, stojące na tylnych łapach i trzymające Koronę Kiani w przednich. Poniżej lwów wieszano odznakę[1].
_(Formal_GC)_Iran.png){kind=small}
