Opowieści o zwyczajnym szaleństwie
Příběhy obyčejného šílenství
Autor
|
Petr Zelenka
|
Wydanie oryginalne
|
Język
|
czeski
|
Data wydania
|
2001
|
Opowieści o zwyczajnym szaleństwie (cz. Příběhy obyčejného šílenství) – sztuka teatralna Petra Zelenki, klasyfikowana zwykle jako czarna komedia[1]. Światowa prapremiera miała miejsce 16 listopada 2001 roku w teatrze Dejvické divadlo w Pradze. Pierwsza polska inscenizacja, przygotowana w Lubuskim Teatrze w Zielonej Górze, miała premierę 2 marca 2003 roku[2]. Autorką polskiego przekładu jest Krystyna Krauze[2]. W 2005 r. do kin weszła ekranizacja sztuki w reżyserii i ze scenariuszem samego autora[3]. W tym samym roku zrealizowano polską ekranizację w ramach Teatru Telewizji[2].
Opis fabuły
Wielowątkowa fabuła sztuki koncentruje się na rodzinie, w skład której wchodzi trzydziestokilkuletni Piotr (w oryginale Petr) oraz jego rodzice. Jakiś czas temu Piotr rozstał się ze swoją ukochaną Janą, która przygotowuje się już do ślubu z nowym partnerem. Mimo to Piotr wciąż marzy o jej odzyskaniu i chwyta się bardzo niekonwencjonalnych metod, aby to osiągnąć. Jego jedynym przyjacielem i zarazem powiernikiem jego tajemnic jest Jan, zwany Muchą, którego życie uczuciowe prezentuje się niewiele lepiej niż Piotra. Rodzice Piotra żyją w głęboko nieszczęśliwym małżeństwie. Despotyczna matka przejmuje się problemami całego świata, a własnego męża uważa za najgorszego nieudacznika. Zarazem ma za złe synowi, że oddalił się spod jej skrzydeł. Gdy ojciec Piotra zupełnym przypadkiem poznaje znacznie młodszą Sylwię, która docenia go o wiele bardziej niż własna żona, dalsze trwanie związku starszych państwa staje pod znakiem zapytania. Tymczasem Piotr zaczyna dorabiać sobie w bardzo nietypowy sposób: sąsiedzi płacą mu, aby patrzył na nich w trakcie seksu, bo tylko w taki sposób jego sąsiadka jest w stanie osiągnąć satysfakcję.
Badania teatrologiczne
W 2011 roku Opowieści o zwyczajnym szaleństwie były tematem rozprawy habilitacyjnej Elżbiety Czaplińskiej-Mrozek na Wydziale Aktorskim ówczesnej PWST w Krakowie[4].
Wybrane inscenizacje
Dejvicke divadlo, Praga (światowa prapremiera)
Lubuski Teatr, Zielona Góra (polska prapremiera)
Teatr Powszechny, Łódź
Teatr Polski, Poznań
Teatr Dramatyczny, Warszawa
Teatr Telewizji (TVP)
Teatr Ludowy, Kraków
Przypisy