Olmesartan medoksomilu w organizmie ulega szybkiemu i całkowitemu przekształceniu w jedyny czynny metabolit, olmesartan. Czas półtrwania estru T0,5 wynosi 12–18 godzin[7].
W badaniach hydrolizy olmesartanu medoksomilu in vitro nie wykryto obecności wolnego medoksomilu (oznaczenie kodowe RNH-8097), co wskazuje, że prawdopodobnie proces ten polega na ataku anionu hydroksylowego na karbonylowy atom węgla pierścienia medoksomilu z uwolnieniem olmesartanu i związku pośredniego ulegającego spontanicznej dekarboksylacji do diacetylu. Mechanizm ten jest zgodny z opublikowanymi wcześniej reakcjami hydrolizy innych proleków, w których grupa karboksylowa była zestryfikowana medoksomilem[9].
↑FaiyazF.ShakeelFaiyazF. i inni, Measurement and Correlation of Solubility of Olmesartan Medoxomil in Six Green Solvents at 295.15–330.15 K, „Industrial & Engineering Chemistry Research”, 53 (7), 2014, s. 2846–2849, DOI: 10.1021/ie404373n(ang.).
↑Hans R.H.R.BrunnerHans R.H.R., The new oral angiotensin II antagonist olmesartan medoxomil: a concise overview, „Journal of Human Hypertension”, 16 Suppl 2, 2002, S13–S16, DOI: 10.1038/sj.jhh.1001391, PMID: 11967728(ang.).
↑ abTomokoT.IshizukaTomokoT. i inni, Human carboxymethylenebutenolidase as a bioactivating hydrolase of olmesartan medoxomil in liver and intestine, „Journal of Biological Chemistry”, 285 (16), 2010, s. 11892–11902, DOI: 10.1074/jbc.M109.072629, PMID: 20177059, PMCID: PMC2852926(ang.).
Hiroaki Yanagisawa, Hiroyuki Koike, Shin-Ichiro Miura: Olmesartan Medoxomil: An Angiotensin II Receptor Blocker. W: Xianhai Huang, Robert G. Aslanian: Case Studies in Modern Drug Discovery and Development. John Wiley & Sons, Inc., 2012, s. 45–66. DOI: 10.1002/9781118219683.ch3. ISBN 978-83-200-4185-9.