1. Olimpiada szachowa rozegrana została w Londynie w dniach 18 – 30 lipca 1927 roku.

Na starcie stanęło 16 drużyn i 70 uczestników. Mecze odbywały się na 4 szachownicach. Zawody rozegrano systemem kołowym na dystansie 15 rund. W każdym zespole mogło wystąpić 5 zawodników, którzy nie byli na stałe przypisani do konkretnych szachownic, tzn. w każdym meczu skład mógł być dowolnie przestawiany.

Medale zdobyli reprezentanci Węgier (złote), Danii (srebrne) oraz Anglii (brązowe).

Miejsce	Kraj	Punkty
1	Węgry	40
2	Dania	38½
3	Anglia	36½
4	Holandia	35
5	Czechosłowacja	34½
6	Austria	34
7	Rzesza Niemiecka	34
8	Szwajcaria	32
9	Królestwo SHS	30
10	Włochy	28½
11	Szwecja	28
12	Argentyna	27
13	Francja	24½
14	Belgia	21½
15	Finlandia	21½
16	Hiszpania	14½

Szach.	Zawodnicy	Punkty	Partie	Procent
Medale złote
	Géza Maróczy	9	12	75
	Géza Nagy	9½	14	67,9
	Árpád Vajda	7½	13	57,7
	Endre Steiner	5½	8	68,8
	Kornél Havasi	8½	13	65,4
Medale srebrne
	Orla Hermann Krause	7	15	46,7
	Holger Norman-Hansen	12	15	80
	Erik Andersen	10	15	66,7
	Karl Ruben	9½	15	63,3
Medale brązowe
	Henry Atkins	7	12	58,3
	Frederick Yates	8	14	57,1
	George Alan Thomas	12	15	80
	Reginald Michell	6	13	46,2
	Edmund Spencer	3½	6	58,3

Nagrodzono sześciu najlepszych zawodników, za kryterium przyjmując procent zdobytych punktów.

Miejsce	Zawodnicy	Punkty	Partie	Procent
1	George Alan Thomas	12	15	80
	Holger Norman-Hansen	12	15	80
3	Richard Réti	11½	15	76,7
4	Géza Maróczy	9	12	75
5	Ernst Grünfeld	9½	13	73,1
6	Max Euwe	10½	15	70

• 1st Chess Olympiad: London 1927 (ang.)
• Krzysztof Puszczewicz: Pierwsza Olimpiada Szachowa - Londyn 1927 (ISBN 978-83-63647-01-8)