Safeguard
|
| Kraj budowy
|
 Stany Zjednoczone
|
| Użytkownicy
|
United States Navy
|
| Wejście do służby
|
1985–1986
|
| Zbudowane okręty
|
4
|
| Okręty w służbie
|
4
|
| Dane taktyczno-techniczne
|
| Długość
|
77,7 m
|
| Szerokość
|
15,8 m
|
| Zanurzenie
|
5,3 m
|
| Prędkość
|
15 węzłów
|
| Zasięg
|
8000 mil morskich przy 8 węzłach
|
| Załoga
|
94
|
Okręty ratownicze typu Safeguard – seria czterech okrętów ratowniczych wykorzystywanych przez United States Navy.
Historia
Wszystkie okręty typu Safeguard zbudowano i wprowadzono do służby w latach 1982–1986. Wykonywały szereg pomniejszych zadań, takich jak podnoszenie z dna morskiego rozbitych samolotów czy czarnych skrzynek, ściąganie z mielizny i holowanie statków i okrętów (w tym okrętów-celów) czy zabezpieczanie techniczne jednostek biorących udział w amerykańskich operacjach wojskowych.
Powierzano im jednak także misje o większym znaczeniu i rozgłosie w mediach, na przykład niesienie pomocy humanitarnej Japonii po tsunami i trzęsieniu ziemi w 2011 roku (Safeguard), zabezpieczanie strefy testów ICBM (Grasp), oczyszczanie portu w Charlestonie po huraganie Hugo (Grapple) czy poszukiwanie szczątków po katastrofie lotu TWA 800 (Grasp wydobył czarne skrzynki, jedno skrzydło i jeden silnik)
W latach 2006–2007 wszystkie jednostki typu Safeguard przesunięto do Military Sealift Command, gdzie nadal wypełniają dotychczasowe zadania.
Opis techniczny
Okręty typu Safeguard realizują cztery główne typy zadań: ściąganie innych jednostek z mielizny, podnoszenie ciężkich ładunków z głębin (za pomocą dźwigu o nośności 40 ton), holowanie oraz prowadzenie operacji nurkowych. Mogą także spełniać funkcję jednostek pożarniczych (dysponują armatkami wodnymi) i naprawczych, a nawet służyć jako okręt-baza.
Lista okrętów
Bibliografia
