Okręty podwodne typu K V

Okręty podwodne typu K V
Ilustracja
Okręt typu K V od rufy, przycumowany do burty pancernika przybrzeżnego „De Zeven Provinciën”, Makasar, 1927
Kraj budowy

Holandia Holandia

Stocznia

Fijenoord(inne języki), Rotterdam

Zbudowane

3

Użytkownicy

 Koninklijke Marine

Służba w latach

1920 - 1942

Uzbrojenie:
12 torped, 1 x 75 mm, 1 x 12,7 mm
Wyrzutnie torpedowe:
• dziobowe
• rufowe
• zewnętrzne


2 × 450 mm
2 × 450 mm
2 × 450 mm obrotowa

Załoga

31 oficerów i marynarzy

Wyporność:
• na powierzchni

509 ton

• w zanurzeniu

649 ton

Długość

57,3

Szerokość

5,6

Napęd:
2 x 6-cylindrowe silniki Diesla (2 x 600 KM), 2 x silniki elektryczne (2 x 200 KM)
Prędkość:
• na powierzchni
• w zanurzeniu


13,5 węzłów
8 węzłów

Zasięg:
• na powierzchni

3500 Mm przy 11 węzłach
25 Mm przy 8 węzłach w zanurzeniu

Okręty podwodne typu K V – seria holenderskich okrętów podwodnych z okresu międzywojennego, składająca się z trzech jednostek[1]. Okręty K V i K VI zostały wycofane ze służby w sierpniu 1937, ostatni K VII został zatopiony 18 lutego 1942 podczas japońskiego nalotu na port Surabaja[2].

Historia i opis

Okręty były zbudowane według projektu brytyjskiej firmy Hay-Denny, ich dokumentację Holandia otrzymała w 1914 roku[3]. Wszystkie zbudowane zostały w stoczni Fijenoord(inne języki) w Rotterdamie[4]. Stępki pod budowę położono między kwietniem a lipcem 1916 roku, a ukończono je w latach 1920-22[5].

Okręty były konstrukcji jednokadłubowej z zewnętrznymi zbiornikami balastowymi[3]. Operacyjna głębokość zanurzenia wynosiła 40 m[3]. Wyporność na powierzchni wynosiła: standardowa 507 t, pełna 569 t, a w zanurzeniu 649 t[3]. Miały dwa silniki wysokoprężne Sulzer(inne języki) o mocy po 600 KM[3]. Początkowo przewidywano mocniejsze silniki MAN o mocy po 900 KM, ale po wybuchu I wojny światowej MAN odmówił ich dostarczenia[5]. W zanurzeniu napędzały je dwa silniki elektryczne o mocy po 200 KM[3].

Uzbrojenie artyleryjskie stanowiła armata kalibru 75 mm i karabin maszynowy kalibru 12,7 mm[3]. Okręty miały dwie dziobowe i dwie rufowe wyrzutnie torped kalibru 450 mm oraz obrotową zewnętrzną dwururową wyrzutnię przed kioskiem i przenosiły 12 torped[3].

Okręty

Nazwa Położenie stępki Wodowanie Wejście do służby Los
K V 1916 20. 11. 1919 1920–22 wycofana w 1937[5]
K VI 1916 23. 12. 1920 1920–22 wycofana w 1937[5]
K VII 25. 07. 1916 8. 03. 1921 5. 09. 1922 zatopiona 18. 2. 1942[3]

Przypisy

  1. Jerzy Lipiński: Druga wojna światowa na morzu. Lampart, 1995, s. 547. ISBN 83-902554-7-2.
  2. Michał Piegzik: Holenderskie Indie Wschodnie 1941-1942. Bellona, 2014, s. 170. ISBN 978-83-11-13256-6.
  3. a b c d e f g h i Patianin i Barabanow 2006 ↓, s. 17.
  4. Patianin i Barabanow 2006 ↓, s. 17, 39.
  5. a b c d Conway’s All the world’s fighting ships 1906–1921, s. 370.

Bibliografia

  • Siergiej Patianin, M. Barabanow. Korabli Wtoroj mirowoj wojny. WMS Niderłandow i małych stran Zapadnoj Jewropy (Bielgii, Irlandii, Islandii i Portugalii) [Корабли Второй мировой войны. ВМС Нидерландов и малых стран Западной Европы]. „Morskaja Kampanija”. Nr 2’2006, 2006. Moskwa: OOO Kollekcyja. (ros.). 
  • Conway's All the world’s fighting ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). Londyn: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).