Pozyskany w 1909 roku z Włoch pierwszy duński okręt podwodny „Dykkeren” trapiły początkowo poważne problemy techniczne, wobec czego rząd Danii rozpoczął poszukiwania innego dostawcy jednostek tej klasy[1]. W 1910 roku podpisano kontrakt z austro-węgierskąstoczniąWhitehead & Co. w Fiume na budowę okrętu podwodnego (późniejszego „Havmanden”) ulepszonego projektu Hay-Whitehead i pozyskanie planów tego typu w celu zbudowania na licencji drugiej jednostki w kraju[2][3]. W 1911 roku zamówienie powiększone zostało o dwa okręty mające powstać w Fiume i dwa kolejne, które miała zbudować stocznia Orlogsværftet w Kopenhadze[1][2]. Fundusze na jeden z budowanych w stoczni Whiteheada okrętów – „Triton” – zostały zebrane przez organizatorów zbiórki publicznej, a jego nazwa została zmieniona na „2den April” w celu upamiętnienia bitwy morskiej pod Kopenhagą[2][4]. Konstrukcja okrętów typu Havmanden okazała się na tyle udana, że podczas I wojny światowej w Fiume zbudowano dla Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine cztery ulepszone, podobne jednostki typu U-20[5][6]. W późniejszych latach jednostki typu Havmanden nazywano typem A[2][4].
Spośród sześciu okrętów typu Havmanden trzy zbudowane zostały w stoczni Whitehead & Co. w Fiume, a trzy w stoczni Orlogsværftet w Kopenhadze[2][3]. Nieznana jest data położenia stępek, a zwodowane zostały w latach 1911–1914[2][3].
Jednostki typu Havmanden były niewielkimi, przybrzeżnymi okrętami podwodnymi o konstrukcji jednokadłubowej[1][3]. Długość całkowita wynosiła 38,9 metra, szerokość 3,6 metra i zanurzenie 2,3 metra[1][2]. Wyporność normalna w położeniu nawodnym wynosiła 164 tony, a w zanurzeniu 204 tony[1][2]. Okręty napędzane były na powierzchni przez jeden 6-cylindrowydwusuwowysilnik wysokoprężnyFIAT lub MAN o mocy 430–450 KM[2][3]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne o łącznej mocy 270–275 KM[2][3]. Jeden wał napędowy obracający jedną śrubą umożliwiał osiągnięcie prędkości 13 węzłów na powierzchni i 10 węzłów w zanurzeniu[2][3]. Zasięg wynosił 1400 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym oraz 23 Mm przy prędkości 8 węzłów w zanurzeniu[1][2].
Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. Robert Gardiner, Roger Chesneau (red.). London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
