Obrona Narodu (cz. Obrana národa) – czeska organizacja konspiracyjna.
Organizacja konspiracyjna o charakterze wojskowym, założona w 1939, w początkowej fazie o nieskrystalizowanym obliczu politycznym. W latach 1939–1940 najliczniejsza formacja niekomunistycznego ruchu oporu w Czechach.
ON zajmowała się gromadzeniem broni, przerzutem ludzi przez granicę, dostarczała informacji sojusznikom zachodnim (wywiad). W 1940 weszła w skład Centralnego Komitetu Krajowego Ruchu Oporu.
Dowódcy Obrony Narodu
Bibliografia
- Eugeniusz Duraczyński, Jerzy Janusz Terej, Europa Podziemna 1939-1945, Wiedza Powszechna, Warszawa 1974
Zobacz też