OKl2
OKl2-6 w Jaworzynie Śląskiej.
|
| Producent
|
różni
|
| Lata budowy
|
1927–1940
|
| Układ osi
|
1'C 1'
|
| Wymiary
|
| Masa pustego parowozu
|
57,9 t
|
| Masa służbowa
|
74,7 t
|
| Długość
|
12 400 mm
|
| Wysokość
|
4165 mm
|
| Rozstaw osi skrajnych
|
9000 mm
|
| Średnica kół napędnych
|
1500 mm
|
| Średnica kół tocznych
|
850 mm
|
| Napęd
|
| Trakcja
|
parowa
|
| Ciśnienie w kotle
|
14 bar
|
| Powierzchnia ogrzewalna kotła
|
104,5 m²
|
| Powierzchnia przegrzewacza
|
37,4 m²
|
| Powierzchnia rusztu
|
2,04 m²
|
| Średnica cylindra
|
500 mm
|
| Skok tłoka
|
660 mm
|
| Pojemność skrzyni węglowej
|
3 t
|
| Pojemność skrzyni wodnej
|
9 m³
|
| Parametry eksploatacyjne
|
| Prędkość konstrukcyjna
|
90 km/h
|
| Nacisk osi na szyny
|
15,3 T
|
|
|
OKl2 – parowóz-tendrzak konstrukcji niemieckiej wykorzystujący parę przegrzaną, używany również przez PKP. W Niemczech parowozy te oznaczano jako seria 64.
Opis
OKl2 zaprojektowany został do prowadzenia pociągów osobowych i lekkich towarowych, przede wszystkich na liniach nizinnych. Pomimo niezbyt dużej średnicy kół napędowych (1500 mm) parowóz osiągał prędkość konstrukcyjną 90 km/h. Niezbyt duża masa parowozu oraz średnica kół napędowych powodowały bezpoślizgowe ruszanie z miejsca, co ułatwiało wykorzystywanie lokomotywy w osobowym ruchu podmiejskim z dużą liczbą przystanków.
Parowozy serii 64 wyprodukowano w 15 różnych fabrykach taboru w Niemczech, m.in. w Królewcu w liczbie 520 egzemplarzy. Wykorzystywano je w ruchu planowym, głównie lokalnym kolei niemieckich. Poczynając od 1930 roku kilka egzemplarzy trafiło do parowozowni w Nysie. W następnych latach zazwyczaj stacjonowało tam 5 – 7 parowozów tej serii. Przez wiele lat prowadziły tam ruch planowy. Przetrwały wojnę i w 1945 roku przeszły pod zarząd PKP. Po II wojnie światowej na terenie Polski pozostało 37 maszyn tej serii. Weszły one na inwentarz PKP i były wykorzystywane w ruchu planowym, początkowo w centralnej części kraju, a później także na Śląsku, Mazurach i Pomorzu. Ostatni parowóz z tej serii OKl2–20 z MD Malbork skreślono z inwentarza 20.11.1973.
Zachowane egzemplarze
Obecnie jedyny w Polsce egzemplarz parowozu tej serii, nr OKl2-6 jest nieczynny i stanowi eksponat Muzeum Techniki i Kolejnictwa na Śląsku, znajdującego się w Jaworzynie Śląskiej. Parowóz wyprodukowany został w 1928 roku w zakładach w Królewcu i posiadał numer fabryczny 2820. Na kolejach niemieckich (DRB) oznaczony był jako 64.061. Do Polski trafił w 1945 roku. Stacjonował w rozmaitych parowozowniach, m.in. Jarocin, Sochaczew, Nasielsk, Sierpc, najdłużej (od 1951 roku) w Nysie, gdzie 3 listopada 1972 roku został skreślony z inwentarza PKP. Kilkanaście egzemplarzy parowozów serii 64 zachowało się jeszcze na terenie Niemiec. Niektóre z nich są jeszcze okresowo czynne.
