|
Pełne imię i nazwisko
|
João Batista Nunes de Oliveira
|
Data i miejsce urodzenia
|
20 maja 1954 Feira de Santana
|
Wzrost
|
178 cm
|
Pozycja
|
napastnik
|
Kariera juniorska
|
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1978–1980
|
Brazylia
|
6
|
(2)
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
|
Nunes, właśc. João Batista Nunes de Oliveira (ur. 20 maja 1954 w Feira de Santana) – piłkarz brazylijski, występujący podczas kariery na pozycji napastnika.
Kariera klubowa
Nunes karierę piłkarską rozpoczął w klubie Confiança Aracaju w 1974 roku. W latach 1975–1978 był zawodnikiem Santa Cruz Recife. W Santa Cruz 24 sierpnia 1975 w przegranym 1-2 meczu z São Paulo FC Nunes zadebiutował w lidze brazylijskiej[1]. Z Santa Cruz zdobył mistrzostwo stanu Pernambuco – Campeonato Pernambucano w 1976 i był królem strzelców ligi stanowej w 1977. W latach 1978–1979 występował we Fluminense FC, z którego wyjechał do Meksyku do klubu C.F. Monterrey. Po powrocie do Brazylii Nunes został zawodnikiem CR Flamengo, którego jest wychowankiem. Z Flamengo dwukrotnie zdobył mistrzostwo Brazylii w 1980 i 1981, mistrzostwo stanu Rio de Janeiro – Campeonato Carioca w 1981, Copa Libertadores 1981 (7 bramek Nunesa) oraz Puchar Interkontynentalny w 1981 (2 bramki Nunesa). Indywidualnie Nunes był królem ligi brazylijskiej w 1981 roku.
W latach 1983–1986 Nunes kolejno występował w Botafogo FR, Flamengo, Santosie FC, Náutico Recife i Clube Atlético Mineiro. Z Náutico zdobył mistrzostwo stanu Pernambuco w 1985, a z Atlético Mineiro mistrzostwo Minas Gerais – Campeonato Mineiro i był królem strzelców w 1986. W sezonie 1986–1987 Nunes jedyny raz w karierze występował w Europie w portugalskiej Boaviście Porto. Po powrocie do Brazylii po raz czwarty został zawodnikiem Flamengo. Z Flamengo zdobył po trzeci mistrzostwo Brazylii w 1987. Ogółem w barwach rubro-negro rozegrał 214 spotkań, w których strzelił 99 bramek. We Flamengo 18 października 1987 w zremisowanym 0-0 meczu z Cruzeiro EC Nunes po raz ostatni wystąpił w lidze[2]. Ogółem w latach 1975–1987 w lidze brazylijskiej wystąpił w 174 meczach, w których strzelił 87 bramek. W kolejnych latach występował w Volta Redonda FC, salwadorskiem klubie Tiburones Acajutla, Mesquita FC oraz ponownie w Santa Cruz, w którym zakończył karierę w 1993. Z Santa Cruz zdobył mistrzostwo stanowe w 1993 roku.
Kariera reprezentacyjna
Nunes w reprezentacji Brazylii 12 marca 1978 w wygranym 7-0 towarzyskim meczu ze stanem Rio de Janeiro, w którym zdobył jedną z bramkę. W meczu międzypaństwowym zadebiutował 1 kwietnia 1978 w przegranym 0-1 towarzyskim meczu z reprezentacją Francji. Ostatni raz w reprezentacji Nunes wystąpił 24 czerwca 1980 w wygranym 2-1 meczu z reprezentacją Chile. Ogółem w reprezentacji wystąpił w sześciu meczach (obok tego wystąpił w 7 nieoficjalnych), w których strzelił 2 bramki (obok tego strzelił 6 bramek w meczach nieoficjalnych).
Przypisy
Bibliografia
- Miniencyklopedia Piłka Nożna 11-12/2004, roz. Historia meczów reprezentacji Brazylii 1914–2004, cz. 5 (1957–2004), Oficyna wydawnicza ATUT, Wrocław 2004, ISSN 1644-8189, str. 34-35, 39.
Linki zewnętrzne
- 1971: Dadá Maravilha (15)
- 1972: Dadá Maravilha, Rocha (17)
- 1973: Ramón (21)
- 1974: Roberto Dinamite (16)
- 1975: Flávio Minuano (16)
- 1976: Dadá Maravilha (16)
- 1977: Reinaldo (28)
- 1978: Paulinho (19)
- 1979: César (13)
- 1980: Zico (21)
- 1981: Nunes (16)
- 1982: Zico (21)
- 1983: Serginho Chulapa (22)
- 1984: Roberto Dinamite (16)
- 1985: Edmar (20)
- 1986: Careca (25)
- 1987: Müller (10)
- 1988: Nílson (15)
- 1989: Túlio Maravilha (11)
- 1990: Charles (11)
- 1991: Paulinho McLaren (15)
- 1992: Bebeto (18)
- 1993: Guga (15)
- 1994: Amoroso, Túlio Maravilha (19)
- 1995: Túlio Maravilha (23)
- 1996: Paulo Nunes, Renaldo (16)
- 1997: Edmundo (29)
- 1998: Viola (21)
- 1999: Guilherme (28)
- 2000: Adhemar (22), Magno Alves, Dill, Romário (20)
- 2001: Romário (21)
- 2002: Rodrigo Fabri, Luís Fabiano (19)
- 2003: Dimba (31)
- 2004: Washington (34)
- 2005: Romário (22)
- 2006: Souza (17)
- 2007: Josiel (20)
- 2008: Keirrison, Kléber Pereira, Washington (21)
- 2009: Adriano, Tardelli (19)
- 2010: Jonas (23)
- 2011: Borges (23)
- 2012: Fred (20)
- 2013: Éderson (21)
- 2014: Fred (18)
- 2015: Ricardo Oliveira (20)
- 2016: Fred, William Pottker, Diego Souza (14)
- 2017: Henrique Dourado, Jô (18)
- 2018: Gabriel Barbosa (18)
- 2019: Gabriel Barbosa (25)
- 2020: Claudinho, Luciano (18)
- 2021: Hulk (19)
- 2022: Cano (26)
- 2023: Paulinho (20)
- 2024: Alerrandro, Yuri Alberto (15)
|