Numer rozliczeniowy

Numer rozliczeniowy – unikatowy numer identyfikujący dostawcę usług płatniczych prowadzącego rachunki płatnicze i uczestniczącego w systemach płatności[1].

Numer rozliczeniowy pozwala usprawniać i automatyzować transakcje finansowe. Przydziałem numerów rozliczeniowych instytucjom i ich jednostkom organizacyjnym zajmuje się bank centralny. Długość i format numeru regulują przepisy miejscowe w danym kraju.

Czek, w którego dolnej części widoczny jest maszynowy numer rozliczeniowy banku i numer rachunku wystawcy

Zastosowanie

Numery rozliczeniowe pozwalają w sposób niezawodny i bezbłędny kierować czeki, zlecenia płatnicze i inne komunikaty do właściwej instytucji finansowej. Przykładowo, klient wypełniając polecenie przelewu (na papierowym formularzu lub elektronicznie) podaje zawsze numer rozliczeniowy banku adresata. W zależności od kraju, numer ten jest zawarty w numerze rachunku kontrahenta lub należy go podać w oddzielnym polu. Na podstawie tych danych, izba rozliczeniowa (ang. Automated Clearing House) skieruje zlecenie do banku prowadzącego rachunek beneficjenta, a w wyniku rozrachunku przekaże temu bankowi również środki na pokrycie transakcji.

Numery rozliczeniowe mają zastosowanie przede wszystkim w obrocie krajowym. Płatności zagraniczne kierowane są przeważnie w oparciu o kod BIC zaś transakcje kartowe w oparciu o numer BIN.

Numeracja stosowana w Polsce

W Polsce przydziału numerów rozliczeniowych dokonuje Narodowy Bank Polski na wniosek danego banku[2]. Numer rozliczeniowy zawiera 8 cyfr, na które składają się[3]:

  • identyfikator instytucji (4 cyfry), z zastrzeżeniem, że może nim być:
    • trzycyfrowy wyróżnik banku centralnego, banku komercyjnego lub zrzeszenia banków spółdzielczych uzupełniony cyfrą zero;
    • czterocyfrowy wyróżnik banku spółdzielczego lub centrali KSKOK.
  • identyfikator oddziału (3 cyfry), ciąg „000” przeważnie oznacza centralę;
  • cyfra kontrolna używana do sprawdzania poprawności całego nr rozliczeniowego.

Numery polskich rachunków bankowych w zapisie 26-cyfrowym zawierają numer rozliczeniowy na pozycjach od 3. do 10. zaś w zapisie międzynarodowym IBAN – na pozycjach od 5. do 12. (nie licząc spacji oddzielające bloki cyfr).

Przykłady

Kompletny
nr rozliczeniowy		 Instytucja Oddział Cyfra
kontrolna
11402004 114 – mBank SA 200 – Oddział Bankowości Detalicznej 4 – nr poprawny
12400001 124 – Bank Polska Kasa Opieki SA 000 – Centrala 1 – nr poprawny
93931010 9393 – Bank Spółdzielczy w Wolinie 101 – Oddział w Lipianach 0 – nr poprawny
10501012 105 – ING Bank Śląski SA 101 – Oddział w Legionowie 2 – nr poprawny

Numer rachunku bankowego (w przykładzie wykorzystano rachunek ZUS):
83 1010 1023 0000 2613 9510 0000
PL83 1010 1023 0000 2613 9510 0000

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Ustawa z dn. 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz.U. z 2024 r. poz. 30).
  2. ↑ Zarządzenie nr 15/2010 Prezesa Narodowego Banku Polskiego. nbp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-28)]..
  3. ↑ NBP – Banki w Polsce.

Linki zewnętrzne