PROFILPELAJAR.COM

Nikola Selaković
Никола Селаковић
Data i miejsce urodzenia	30 kwietnia 1983 ; Titovo Užice
Zawód, zajęcie	polityk, prawnik
Alma Mater	Uniwersytet w Belgradzie
Stanowisko	minister sprawiedliwości (2012–2016), minister spraw zagranicznych (2020–2022), minister pracy, zatrudnienia, spraw społecznych i weteranów (2022–2024), minister kultury (od 2024)
Partia	Serbska Partia Postępowa
	Multimedia w Wikimedia Commons

Nikola Selaković, cyr. Никола Селаковић (ur. 30 kwietnia 1983 w miejscowości Titovo Užice^[1]) – serbski polityk i prawnik, minister sprawiedliwości (2012–2016), minister spraw zagranicznych (2020–2022), minister pracy, zatrudnienia, spraw społecznych i weteranów (2022–2024), minister kultury (od 2024).

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Belgradzie. Pozostał na uczelni jako asystent, podjął również studia doktoranckie^[1].

W 2008 przystąpił do Serbskiej Partii Postępowej, został członkiem komitetu wykonawczego ugrupowania oraz przewodniczącym jej komisji prawnej^[1]. W wyborach w 2012 kandydował z jej listy do Zgromadzenia Narodowego. W tym samym roku z rekomendacji SNS wszedł w skład koalicyjnego rządu Ivicy Dačicia jako minister sprawiedliwości i administracji publicznej^[1]^[2]. 27 kwietnia 2014 ponownie objął stanowisko ministra sprawiedliwości w rządzie Aleksandara Vučicia^[3]. Funkcję tę pełnił do sierpnia 2016.

W 2017 powołany na sekretarza generalnego administracji nowo wybranego prezydenta Aleksandara Vučicia^[4]. W październiku 2020 powrócił na funkcję ministra – w utworzonym wówczas drugim gabinecie Any Brnabić został nominowany na ministra spraw zagranicznych^[5]. W październiku 2022 w jej trzecim gabinecie przeszedł na stanowisko ministra pracy, zatrudnienia, spraw społecznych i weteranów^[6]^[7].

Przed wyborami parlamentarnymi w 2023 otrzymał wysokie miejsce na liście koalicji skupionej wokół SNS^[8]; w wyniku głosowania uzyskał mandat deputowanego. W maju 2024 powołany na urząd ministra kultury w rządzie Miloša Vučevicia^[9].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Nikola Selaković. istinomer.rs. [dostęp 2014-02-12]. (serb.).
↑ Ministries, etc.. rulers.org. [dostęp 2014-02-12]. (ang.).
↑ Srbija dobila novu vlada. b92.net, 27 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-27]. (serb.).
↑ Blic: Selaković generalni sekretar u Vučićevom kabinetu. b92.net, 26 maja 2017. [dostęp 2017-10-25]. (serb.).
↑ Предлог одлуке о избору Владе. parlament.gov.rs, 27 października 2020. [dostęp 2020-10-28]. (serb.).
↑ Предлог одлуке о избору Владе. parlament.gov.rs, 24 października 2022. [dostęp 2022-10-26]. (serb.).
↑ Izglasana nova Vlada Srbije, premijerka i ministri položili zakletvu. rts.rs, 26 października 2022. [dostęp 2022-10-26]. (serb.).
↑ Pogledajte ko su kandidati na Vučićevoj listi Srbija ne sme da stane. danas.rs, 3 listopada 2023. [dostęp 2023-12-18]. (serb.).
↑ Članovi Vlade Srbije položili zakletvu u parlamentu. beta.rs, 2 maja 2024. [dostęp 2024-05-03]. (serb.).

[bio-1] Nikola Selaković. istinomer.rs. [dostęp 2014-02-12]. (serb.).

[2] Ministries, etc.. rulers.org. [dostęp 2014-02-12]. (ang.).

[3] Srbija dobila novu vlada. b92.net, 27 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-27]. (serb.).

[4] Blic: Selaković generalni sekretar u Vučićevom kabinetu. b92.net, 26 maja 2017. [dostęp 2017-10-25]. (serb.).

[5] Предлог одлуке о избору Владе. parlament.gov.rs, 27 października 2020. [dostęp 2020-10-28]. (serb.).

[6] Предлог одлуке о избору Владе. parlament.gov.rs, 24 października 2022. [dostęp 2022-10-26]. (serb.).

[7] Izglasana nova Vlada Srbije, premijerka i ministri položili zakletvu. rts.rs, 26 października 2022. [dostęp 2022-10-26]. (serb.).

[8] Pogledajte ko su kandidati na Vučićevoj listi Srbija ne sme da stane. danas.rs, 3 listopada 2023. [dostęp 2023-12-18]. (serb.).

[9] Članovi Vlade Srbije položili zakletvu u parlamentu. beta.rs, 2 maja 2024. [dostęp 2024-05-03]. (serb.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]