PROFILPELAJAR.COM

Nikola Babić
Data i miejsce urodzenia	5 grudnia 1905 ; Sveti Juraj
Data i miejsce śmierci	25 października 1974 ; Mali Lošinj
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska
1921–1932	HAŠK Zagrzeb
1932–1936	Rapid Wiedeń
1936–1941	HAŠK Zagrzeb
1941–1943	HŠK Concordia Zagrzeb
Kariera reprezentacyjna
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;

Nikola Babić (ur. 5 grudnia 1905 w Svetim Juraju, zm. 25 października 1974 w Malim Lošinju^[1]) – chorwacki piłkarz, występujący na pozycji środkowego napastnika lub pomocnika.

Kariera klubowa

Karierę klubową Babić zaczął jako młodzik w roku 1921 w barwach klubu HAŠK Zagrzeb, a profesjonalne występy rozpoczął w roku 1923. Babić był, jak na tamte czasy, bardzo wykształconym człowiekiem, ponieważ w roku 1925 rozpoczął studia weterynarskie na Akademii Medycznej w Zagrzebiu. W roku 1932 wyjechał do Wiednia, gdzie studiował na Uniwersytecie Wiedeńskim oraz występował w austriackim zespole Rapid Wiedeń. W roku 1936 wrócił do HAŠK-a, gdzie otrzymał funkcję kapitana zespołu. Podczas gry w Rapidzie zmienił pozycję i zamiast na pozycji napastnika, występował na środku pomocy. Po pięciu kolejnych latach gry w zespole HAŠK-a Babić przeniósł się do innego stołecznego klubu, HŠK Concordia Zagrzeb. Grał tam aż do roku 1943, kiedy to zakończył zawodową karierę. W okresie, kiedy skończył karierę, poświęcił się całkowicie zawodowi, w którym zdobył wykształcenie, czyli weterynarii. Zmarł 25 października 1974 w swoim domu w Zagrzebiu, w wieku 69 lat.

Kariera reprezentacyjna

Babić raz w roku 1928 wystąpił w Reprezentacji „B”, a w reprezentacji Jugosławii zadebiutował 8 kwietnia 1928 w Zagrzebiu, w meczu przeciwko Turcji wygranemu przez Jugosławię 2:1. Był w kadrze Jugosławii na igrzyskach olimpijskich w 1928 w Amsterdamie, ale nie wystąpił w jedynym meczu swej drużyny na tych igrzyskach (przegranym z Portugalią 1:2^[1]. W reprezentacji zagrał jeszcze dwa razy: w spotkaniu rozgrywanym 24 kwietnia 1932 w Oviedo przeciwko Hiszpanii, przegranym przez „Plavich” 1:2 oraz w meczu, który miał miejsce 3 maja 1932 w Lizbonie przeciwko Portugalii, gdzie ku zaskoczeniu wszystkich, został wystawiony przez pochodzącego z Belgradu selekcjonera Jugosławii Boško Simonovicia na pozycji lewego obrońcy. Jugosławia przegrała ten mecz 2:3.