Niechorz wymieniony został po raz pierwszy w roku 1496 jako wieś i młyn. Od 1739 r. istniał tu folwark. Do roku 1821 właścicielami Niechorza byli Potuliccy. Od co najmniej 1754 roku do 1920 działała szkoła ewangelicka. W okresie międzywojennym właścicielami majątku była rodzina Szukalskich. W latach 80. XIX wieku ewangelicy stanowili około 95% mieszkańców, a w roku 1921 było ich 73%. Z dawnej zabudowy pozostał dwór oraz młyn wodny. Około 0,5 km od centrum wsi znajdują się pozostałości cmentarza ewangelickiego[4].
Demografia
Liczba mieszkańców sołectwa (na dzień 31 grudnia 2014 r.) ogółem – 474[2], w tym: