Nidzica (Neottiglossa) – rodzaj pluskwiaków z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny tarczówkowatych[1].
Pluskwiaki o wydłużonym ciele, u gatunków występujących w Polsce osiągającym od 4 do 6,5 mm jego długości. Ubarwione są głównie w odcieniach żółcieni, szarości i brązu z ciemnym punktowaniem na wierzchu ciała. Trójkątna w obrysie głowa jest niewiele dłuższa niż szeroka, wskutek czego czułki swym drugim członem wykraczają poza jej przedni brzeg. Środkiem przedplecza biegnie jedno żeberko, które jest gładkie i może być słabo dostrzegalne. W przeciwieństwie do rodzaju lednica półpokrywy mają żyłki radialne nieuwypuklone żebrowato, nieodróżniające się budową od reszty ich powierzchni. Szeroka i głęboka, pozbawiona żeberka bruzda leży na śródpiersiu między biodrami. Na pleurytach zatułowia wyraźnie widoczne są ujścia gruczołów zapachowych wraz z kanałami wyprowadzającymi. Odwłok ma trzeci sternit pozbawiony skierowanego do przodu wyrostka[2].
Owady te są fitofagami ssącymi soki traw[2].
Rodzaj holarktyczny, w krainie palearktycznej reprezentowany przez 10 gatunków[2], z których w Europie występuje 5[3], a w Polsce stwierdzono dwa: n. małą i n. żółtobrzegą[2].
Takson ten wprowadzony został w 1837 roku przez Williama Kirby’ego[4][3]. Obejmuje ponad 10 opisanych gatunków[2][4][3]:
- Neottiglossa bifida (Costa, 1847)
- Neottiglossa cavifrons Stål, 1872
- Neottiglossa flavomarginata (Lucas, 1849)
- Neottiglossa leporina (Herrich-Schäffer, 1830) – nidzica żółtobrzega
- Neottiglossa lineolata (Mulsant & Rey, 1852)
- Neottiglossa metallica Jakovlev, 1876
- Neottiglossa pusilla (Gmelin, 1790) – nidzica mała
- Neottiglossa sulcifrons Stål, 1872
- Neottiglossa trilineata (Kirby, 1837)
- Neottiglossa tumidifrons Downes, 1928
- Neottiglossa undata (Say, 1831)
Przypisy
- ↑ Tarczówkowate. [w:] Przyroda Świętokrzyska [on-line]. [dostęp 2019-07-09].
- ↑ a b c d e Jerzy A. Lis: Klucze do oznaczania owadów Polski. T. XVIII: Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera. Cz. zeszyt 14: Tarczówkowate - Pentatomidae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 2000. ISBN 83-88518-05-4. Brak numerów stron w książce
- ↑ a b c Neottiglossa. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2019-07-09].
- ↑ a b Neottiglossa Kirby, 1837. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2019-07-09].
Identyfikatory zewnętrzne (
takson):