Nicolas Escudé

Państwo	Francja
Data i miejsce urodzenia	3 kwietnia 1976 Chartres
Wzrost	185 cm
Gra	praworęczny, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	1995
Zakończenie kariery	2006
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	4
Najwyżej w rankingu	17 (26 czerwca 2000)
Australian Open	SF (1998)
Roland Garros	4R (2004)
Wimbledon	QF (2001)
US Open	QF (1999)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	2
Najwyżej w rankingu	35 (6 stycznia 2003)
Australian Open	1R (2001)
Roland Garros	SF (2001)
Wimbledon	1R (2001)
US Open	2R (2001)

Nicolas Jean-Christophe Escudé (ur. 3 kwietnia 1976 w Chartres) – francuski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Sydney (2000).

Bratem Nicolasa Escudé jest Julien Escudé, piłkarz, zawodnik Ajaksu Amsterdam i Sevilla FC.

Jako zawodowy tenisista Escudé startował w latach 1995–2006.

W grze pojedynczej wygrał cztery turnieje rangi ATP World Tour i osiągnął dwa finały. W zawodach wielkoszlemowych najlepszym wynikiem Francuza jest awans do półfinału Australian Open z 1998 roku. W tej imprezie jako pierwszy zawodnik w erze open zdołał wygrać trzy mecze ze stanu 0:2 w setach – pokonał w ten sposób Magnusa Larssona, Richeya Reneberga i Nicolasa Kiefera. W półfinale uległ Marcelo Ríosowi. Wynik uzyskany w Australian Open pozwolił mu jesienią na udział w pucharze wielkiego szlema, gdzie odpadł w I rundzie.

W grze podwójnej Escudé zwyciężył w dwóch turniejach rangi ATP World Tour i dwa razy uczestniczył w finale.

W 1998 debiutował w reprezentacji Francji w Pucharze Davisa. Był członkiem zwycięskiej francuskiej ekipy w 2001 roku, kiedy pozostawał niepokonany w singlu, pokonując w ćwierćfinale Szwajcarów Rogera Federera i George'a Bastla, w półfinale Holendra Sjenga Schalkena, a w finale, na kortach trawiastych w Melbourne, Australijczyków Lleytona Hewitta i Wayne'a Arthursa^[1]. Ostatni mecz w reprezentacji Escudé rozegrał w 2004 roku, przyczyniając się do ćwierćfinałowego zwycięstwa nad Szwajcarią. Bilans jego występów w reprezentacji to 18 zwycięstw i 5 porażek.

W 2000 roku wystąpił w igrzyskach olimpijskich w Sydney, gdzie przegrał w I rundzie gry pojedynczej z Juanem Ignacio Chelą^[2]. W grze podwójnej odpadł z rywalizacji w II rundzie, a tworzył wówczas parę z Arnaudem Clémentem.

W rankingu gry pojedynczej Escudé najwyżej był na 17. miejscu (26 czerwca 2000), a w klasyfikacji gry podwójnej na 35. pozycji (6 stycznia 2003).

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	3 października 1999	Tuluza	Twarda (hala)	Daniel Vacek	7:5, 6:1
Finalista	1.	25 czerwca 2000	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Patrick Rafter	1:6, 3:6
Zwycięzca	2.	25 lutego 2001	Rotterdam	Twarda (hala)	Roger Federer	7:5, 3:6, 7:6(5)
Finalista	1.	17 lutego 2002	Marsylia	Twarda (hala)	Thomas Enqvist	7:6(4), 3:6, 1:6
Zwycięzca	3.	24 lutego 2002	Rotterdam	Twarda (hala)	Tim Henman	3:6, 7:6(7), 6:4
Zwycięzca	4.	10 stycznia 2004	Ad-Dauha	Twarda	Ivan Ljubičić	6:3, 7:6(4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	17 lutego 2002	Marsylia	Twarda (hala)	Arnaud Clément	Julien Boutter Maks Mirny	6:4, 6:3
Zwycięzca	2.	3 listopada 2002	Paryż	Dywanowa (hala)	Fabrice Santoro	Gustavo Kuerten Cédric Pioline	6:3, 7:6(6)

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-12]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-12]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-10-12]  (ang.).