Nemeti

Mapa Galii pokazująca Nemeti w dorzeczu górnego Renu

Nemeti, Nemetes albo niem. Nemeter – zachodniogermańskie plemię, które żyło w I w. p.n.e. na obszarze górnej Nadrenii, pomiędzy Palatynatem i Jeziorem Bodeńskim.

Rzymska nazwa miasta Spira (łac. Noviomagus Nemetum) ma związek z nazwą plemienia Nemeti. Cezar opisuje miejsce zamieszkania Nemeti[1], a Tacyt uważa ich za sojuszników Rzymu.[2]

Etymologia nazwy Nemeti

Nazwa plemienia Nemeti jest związana z imieniem bogini Nemetony (która była czczona w tym rejonie), oraz celtyckim rdzeniem nemeto- (jak w słowie nameton, który u Celtów oznaczał święte miejsce, np. święty gaj)[3]. Etruska inskrypcja z V wieku p.n.e. zanotowała mi Nemetieś (interpretowane jako celtyckie imię męskie *Nemetios)[3].

Związek z nazwą Niemiec

Nazwa Nemetes uważana jest przez niektórych za prawdopodobne źródło nazwy „Niemcy” w językach słowiańskich i węgierskim[4][5][6].

Przypisy

  1. ↑ C. Iulius Caesar, "Commentariorum Libri VII de Bello Gallico", VI, 25. Tekst łaciński
  2. ↑ P. Cornelius Tacitus Annales, 12, 27. Text łaciński
  3. ↑ a b John T. Koch, "Celtic Culture: A Historical Encyclopedia", ABC-CLIO, 2006. (Google books)
  4. ↑ The Journal of Indo-European studies 1974, v.2
  5. ↑ Etymologia polskiego słowa Niemcy od Nemeti. [dostęp 2009-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-02)].
  6. ↑ „Trafnie więc pisze Stanisław Rospond: Może nazwa Niemcza, pierwotnie Niemcy, utworzona została od Niemiec (Němъcъ: němъ) ale w znaczeniu pierwotnym "każdego obcego". Należy przy tym nadmienić, że wyraz prasłowiański nemz = niemy mógł być pożyczką od plemienia celtyckiego Nemětae. Kontakty celtycko-słowiańskie zostały potwierdzone w zapożyczeniach z języka celtyckiego”. [w:] Studia historica Slavo-Germanica. Uniwersytet Poznański. 1970/72. nr 7-9, str. 165 op. cit. Stanisław Rospond. Polszczyzna śląska 1970. s. 14

Linki zewnętrzne