Natron (inaczej natryt, soda rodzima, soda naturalna, soda krystaliczna) – minerał węglanu sodu. Nazwa pochodzi od składu chemicznego minerału (arab. natron = soda). Minerał rzadki, rozpowszechniony tylko w niektórych rejonach Ziemi.
Właściwości
Barwi płomień na żółto, topi się w temperaturze 32 °C.
Tworzy łatwo rozpuszczalne w wodzie kryształy; tabliczkowe i romboidalne. Tworzy skupienia ziarniste, pręcikowe, igiełkowe, naskorupienia lub wykwity. Powinna być chroniona przed wilgocią, bo łatwo absorbuje wodę i rozpuszcza się.
W suchym powietrzu a także podczas ogrzewania traci wodę krystalizacyjną i bieleje (następuje częściowa dehydratacja – tzw. wietrzenie sody). Na skutek tego procesu powstaje termonatryt Na2CO3 · H2O). W temperaturze 107 °C przechodzi w sól bezwodną.
Występowanie
Występuje wyłącznie w skałach osadowych. Krystalizuje z wód jezior sodowych (w klimacie gorącym), jako produkt ich ewaporacji (odparowania).
Miejsca występowania: minerał, występujący w osadach niektórych słonych jezior, tzw. jezior sodowych, gł. w Egipcie – Wadi Natrun, Kenii – Magadi, Kabongo, Tanzania – Natron, Iranie, Kazachstanie, USA – Borax Lake i Owens Lake (w Kalifornii), Włochy – Etna, Wezuwiusz.
Zastosowanie
Używany był w starożytnym Egipcie do mumifikacji zwłok. Obecnie stosowany w przemyśle chemicznym, hutniczym, szklarskim, papierniczym, spożywczym oraz w medycynie.
Ma znaczenie kolekcjonerskie.
Bibliografia
- J. Żaba – Ilustrowany słownik skał i minerałów – Videograf II Sp. z o.o – 2003
- W. Schumann – Minerały świata – Wyd. „Alma-Press” 2003
