Natalia Aleksiun-Mądrzak (ur. 21 stycznia 1971 we Wrocławiu) – polska historyczka pochodzenia żydowskiego.
Życiorys
Jest córką malarki Miry Żelechower-Aleksiun i Jana Jaromira Aleksiuna.
Studiowała na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 2001 roku uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii[1]. Rozprawa doktorska Ruch syjonistyczny w Polsce, 1944–1949, którą napisała pod kierunkiem prof. Jerzego Tomaszewskiego, uzyskała nagrodę Prezesa Rady Ministrów[2]. Ukończyła również Szkołę Nauk Społecznych. Była asystentką w Instytucie Studiów Regionalnych Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, wykładała również w Collegium Civitas w Warszawie[2][3]. Obecnie pracuje w Skirball Department of Hebrew and Judaic Studies na Uniwersytecie Nowojorskim[4]. Jest także adiunktem w Katedrze Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalizuje się w historii najnowszej Polski[1], dziejach Żydów polskich w XIX i XX wieku oraz stosunkach polsko-żydowskich.
Natalia Aleksiun jest laureatką Nagrody Fundacji Nauki Polskiej, Stypendium Fulbrighta na Uniwersytecie Nowojorskim[5], Lady Davies na Uniwersytecie Hebrajskim, Skirball Fellowship for Eastern European Scholars w Centre for Hebrew and Jewish Studies w Oxfordzie oraz The Herz Family Fellowship in the History of Polish Jews w YIVO[2][6]. Jest autorką wielu haseł w Polskim słowniku judaistycznym: dzieje, kultura, religia, ludzie. Publikowała w East European Jewish Affair, German History, Gal Ed, Studies in Contemporary Jewry i Yad Vashem Studies[4].
Jej mężem jest Yehoshua Ecker, z którym w 2007 roku wzięła ślub w synagodze im. Zalmana i Rywki Małżonków Nożyków w Warszawie[7].
Publikacje
- 2002: Dokąd dalej? Ruch syjonistyczny w Polsce (1944–1950)
Przypisy
Bibliografia
- Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, Wydawnictwo Arkadiusz Wingert i Przedsięwzięcie Galicja, Kraków 2010
Identyfikatory zewnętrzne: