Nūn
|
| Informacje podstawowe
|
| Postać izolowana
|
ن
|
| Postać początkowa
|
نـ
|
| Postać środkowa
|
ـنـ
|
| Postać końcowa
|
ـن
|
| Podstawowy alfabet
|
arabski
|
| Pochodzenie
|
| Oparty na grafemie
|
|
|
|
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
|
Nūn (ن) – dwudziesta piąta litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [n], tj. spółgłoski nosowej dziąsłowej dźwięcznej[1]. Pochodzi od fenickiej litery nun.
W języku polskim litera nūn jest transkrybowana za pomocą litery N[2].
W arabskim systemie liczbowym literze nūn odpowiada liczba 50.
Postacie litery
| Postać:
|
izolowana
|
końcowa
|
środkowa
|
początkowa
|
Wygląd:
|
ن
|
ـن
|
ـنـ
|
نـ
|
Kodowanie
Zobacz też
Przypisy
| Podstawowe litery |
|
|---|
| Inne litery |
|
|---|
| Dwuznaki |
|
|---|
| Ligatury |
|
|---|
| Znaki dodatkowe |
|
|---|
| Znaki samogłoskowe |
|
|---|
