Ṭāʾ
|
Informacje podstawowe
|
Postać izolowana
|
ط
|
Postać początkowa
|
طـ
|
Postać środkowa
|
ـطـ
|
Postać końcowa
|
ـط
|
Podstawowy alfabet
|
arabski
|
Pochodzenie
|
Oparty na grafemie
|
|
|
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
|
Ṭāʾ (ط) – szesnasta litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [dˤ], tj. faryngalizowanej spółgłoski zwartej dziąsłowej dźwięcznej[1]. Pochodzi od fenickiej litery Tet.
W języku polskim litera ṭāʾ jest transkrybowana za pomocą litery T[2].
W arabskim systemie liczbowym literze ṭāʾ odpowiada cyfra 9.
Postacie litery
Postać:
|
izolowana
|
końcowa
|
środkowa
|
początkowa
|
Wygląd:
|
ط
|
ـط
|
ـطـ
|
طـ
|
Kodowanie
Zobacz też
Przypisy
Podstawowe litery |
|
---|
Inne litery |
|
---|
Dwuznaki |
|
---|
Ligatury |
|
---|
Znaki dodatkowe |
|
---|
Znaki samogłoskowe |
|
---|