Myra Musselman-Carr (ur. 27 listopada 1871 lub 1880 jako Myra Musselman w Georgetown, data i miejsce śmierci nieznane) – amerykańska rzeźbiarka i pedagog, przedstawicielka modernizmu.

Myra Musselman urodziła się 27 listopada 1880^[1] (lub 1871 roku^[2]) w Georgetown, w stanie Kentucky^[1]. Była córką Penelope Burgess i Josepha Franklina Musselmana. Wyszła za mąż za Harry’ego Ruperta Carra, z którym miała syna, Harry’ego Ruperta Jr^[2]. Studiowała w Cincinnati Art Academy. W 1898 roku w trakcie studiów wystawiła popiersie gipsowe na dorocznej wystawie wiosennej w Cincinnati Art Museum^[1]. Do 1908 roku działała w Lexington, po czym przeprowadziła się do stanu Nowy Jork, gdzie mieszkała zarówno w Nowym Jorku jak i w Woodstock. Działała w Woodstock Art Association^[2]. Studiowała w Art Students League of New York i u Antoine’a Bourdelle’a w Paryżu^[1]. W 1911 roku wystawiała w Art Institute of Chicago (jako Musselman-Carr), a w 1912 w Pennsylvania Academy of the Fine Arts (jako Carr)^[3]. W 1913 roku wystawiła dwie swoje prace, statuetki Elektra oraz Indianin gryzący kukurydzę (nr kat. 715 i 716) na wystawie sztuki nowoczesnej Armory Show^[4]. W latach 1915–1917 była współwłaścicielką i wykładowczynią rzeźby w nowojorskiej Modern Art School. Malarstwo wykładał tam William Zorach. W późniejszym okresie wyszła za mąż za Charlesa Batemana, z którym w 1928 roku miała wspólną wystawę w Whitney Museum of American Art^[3]. Około 1930 roku mieszkała w Woodstock^[1].

Rzeźbiła bezpośrednio w marmurze^[2]. Jest autorką fontann w: Kansas City, Bronxville i Roslyn oraz tablicy pamiątkowej w Pittsburghu^[3].

• Mary Sayre Haverstock, Jeanette Mahoney Vance, Brian L. Meggitt: Artists in Ohio, 1787-1900: A Biographical Dictionary. Kent, Ohio & London: The Kent State University Press, 2000. ISBN 0-87338-616-7. (ang.).