Urodził się 15 kwietnia 1721 roku w Osimo, jako syn Giulia Gallo i Anny Francesci Ripanti[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i protonotariuszem apostolskim[1]. 22 września 1770 roku przyjął święcenia diakonatu[2]. 14 lutego 1785 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Anastasia[2]. Tego samego dnia został biskupemViterbo, a następnie przyjął święcenia prezbiteratu i 11 kwietnia – sakrę[2]. W trakcie rewolucji francuskiej papież nakazał zorganizować mu ośrodek dla księży-uchodźców, pochodzących z okupowanych terenów[1]. Gdy miasto zostało opanowane przez wojska napoleońskie, kardynał pozostał na stanowisku, wspomagając mieszkańców[1]. W 1798 roku uratował życie 30 Francuzom, którym mieszkańcy Viterbo grozili śmiercią[1]. Zmarł tamże 13 grudnia 1801 roku[1].
Przypisy
↑ abcdefgMuzio Gallo. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
