Fragment wschodniej części murów miejskich. W tle iławski ratuszXVII-wieczna plebania przylegająca do fragmentu południowej części murów
Mury miejskie Iławy – mury miejskie miasta Iławy zostały zbudowane ok. poł. XIV w. i tworzyły wraz z kościołem, zamkiem i fosą system obronny miasta. Były nierozerwalnie związane z kościołem pw. Przemienienia Pańskiego. Mury zostały wzniesione częściowo z kamienia łamanego i polnego, łączonych zaprawą wapienną, a częściowo z cegły.
Brama Prabucka od strony zachodniej – najbardziej okazała, zbudowana na planie prostokąta o wymiarach ok. 4,75 m i 5,7 m, z nadbudówką pełniącą później funkcję miejskiego aresztu oraz z przystawioną od strony miasta wartownią.
Brama Lubawska (lub Polska) na wschodzie
Brama Wodna na północy
Wzdłuż obwodu murów, od strony wewnętrznej biegła uliczka przymurna.
Stan zachowania murów
Obecnie mury zachowały się tylko fragmentarycznie na kilku odcinkach:
przy skarpie w części wschodniej (przy fosie),
przy narożniku północno-wschodnim fosy,
od strony południowo-zachodniej (od strony jeziora),
od strony zachodniej przy ul. Mierosławskiego,
fragment baszty wewnątrz posesji kościelnej.
Mury miejskie z dniem 7 marca1961 r. zostały wpisane do rejestru zabytków (nr rej.: 590).
Bibliografia
Iławianie o historii miasta i okolic, AgnieszkaA.Błędowska, MarcinM.Czerny, RenataR.Sobieraj, Iława: Towarzystwo Miłośników Ziemi Iławskiej, 2005, ISBN 83-923350-0-7, OCLC297831025. Brak numerów stron w książce
