PROFILPELAJAR.COM

Muhammad Nadżi al-Utri
Data i miejsce urodzenia	1944 ; Aleppo
	Premier Syrii
Okres	od 10 września 2003; do 14 kwietnia 2011
Przynależność polityczna	Partia Baas
Poprzednik	Muhammad Mustafa Miru
Następca	Adil Safar
	Multimedia w Wikimedia Commons

Muhammad Nadżi al-Utri (arab. محمد ناجي العطري; ur. 1944) – premier Arabskiej Republiki Syryjskiej. Piastował tę funkcję od 10 września 2003 do 14 kwietnia 2011.

Życiorys

Ukończył studia w zakresie architektury w Holandii^[1].

W latach 1983–1987 kierował radą miejską rodzinnego Aleppo, od 1989 do 1993 kierował stowarzyszeniem inżynierów w Aleppo^[1], zaś w latach 1993–2000 był gubernatorem muhafazy Hims^[2]. Przez wiele lat związany z syryjską partią Baas^[2], w marcu 2000 został wybrany do jej Komitetu Centralnego, a na kongresie w czerwcu tego samego roku - do Przywództwa Regionalnego^[1].

W marcu 2000 wszedł do rządu Muhammada Mustafy Miru jako wicepremier oraz minister sektora usług^[2]. W marcu 2003 został przewodniczącym Zgromadzenia Ludowego Syrii^[1].

18 września 2003 Muhammad Nadżi al-Utri stanął na czele nowego rządu po zdymisjonowaniu przez prezydenta Baszszara al-Asada gabinetu Miru. Rząd al-Utriego w ciągu kolejnych dwóch lat kontynuował częściowe reformy zainicjowane przez al-Asada, zwłaszcza w zakresie ekonomii, wprowadzając do Syrii elementy gospodarki wolnorynkowej. Zliberalizowano wówczas sektor bankowości i finansów, wprowadzono zmiany w handlu zagranicznym, prawie podatkowym, w finansach publicznych, starał się o przyciągnięcie inwestorów zagranicznych^[3]. Gabinet al-Utriego, złożony zarówno z polityków partii Baas, jak i innych działaczy, był czterokrotnie rekonstruowany^[4].

Muhammad Nadżi al-Utri podał się do dymisji po wybuchu protestów w Syrii przeciwko autorytarnym rządom al-Asada^[4].

Biegle włada językami francuskim i angielskim^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Profile: Mohammed Naji al-Otari
↑ ^a ^b ^c Fyderek Ł.: Pretorianie i technokraci w reżimie politycznym Syrii. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2011, s. 82. ISBN 978-83-7638-111-4.
↑ Fyderek Ł.: Pretorianie i technokraci w reżimie politycznym Syrii. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2011, s. 188-189. ISBN 978-83-7638-111-4.
↑ ^a ^b Syrian cabinet resigns amid unrest, says state TV