PROFILPELAJAR.COM

Mrówczynka
	Myrmarachne formicaria
	(De Geer, 1778)
	; Samiec
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Rodzina	skakunowate
Podrodzina	Myrmarachninae
Plemię	Myrmarachnini
Rodzaj	Myrmarachne
Gatunek	mrówczynka
Synonimy
	Aranea joblotii Scopoli, 1763; Myrmarachne joblotii (Scopoli, 1763); Aranea formicaria De Geer, 1778; Attus formicarius (De Geer, 1778); Salictus formicarius (De Geer, 1778); Pyroderes formicarius (De Geer, 1778); Pyrophorus semirufus C. L. Koch, 1837; Pyrophorus helveticus C. L. Koch, 1846; Attus helveticus C. L. Koch, 1846; Pyrophorus austriacus Doleschall, 1852; Toxeus formicarius (De Geer, 1778);
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mrówczynka (Myrmarachne formicaria) – gatunek pająka z rodziny skakunowatych.

Opis

Ciało wydłużone, długości od 4-5^[2] lub 5-7^[3] mm. Długość prosomy u samców wynosi około 1,6, a u samic 2,5 mm^[4] i jest ona wydłużona^[3]. Ogólnie wygląd upodabniający do mrówek^[2]. Samiec ma rudy karapaks z ciemną, szagrynowaną okolicą oczu, ciemnobrązowe szczęki i wargę dolną, nieco jaśniejsze sternum i ciemnobrązowe szczękoczułki, które są silnie wydłużone, skierowane poziomo do przodu, wyposażone w liczne zęby oraz mały guzek na brzuszno-bocznej stronie kła. Opsitosoma (odwłok) samca wydłużony, z wierzchu brązowa, ciemniejsza ku tyłowi, opatrzona dwoma scutae, z których przednie i przód tylnego jest rudy a tył tylnego prawie czarny. Ponadto w połowie długości tylnego scutum obecna jest poprzeczna kropka z białych włosków. Spód opsitosomy jest jasny z ciemnymi liniami po bokach i szeroką, szarą, podłużną przepaską przez środek. Nogogłaszczki samca bez kępki włosków na cymbium, co różni go od M. lugubris^[4]. Samice mają normalnie wykształcone^[2], brązowe szczękoczułki, rudy karapaks z czarną okolicą oczną, ciemnobrązowe sternum i brązowe z żółtymi brzegami szczęki i wargę dolną. Na wierzchu szarej opistosomy samic obecne dwie pary jasnych poprzecznych kropek, a na jej bokach białe paski. Duże, mniej więcej trójkątne, częściowo podzielone środkową listewką wgłębienie występuje na epigynum samic. Biodra obu płci żółte, poza pierwszej pary z ciemnymi pasami. Stopy przednich odnóży również żółte u obu płci^[4].

Środowisko i tryb życia

Nie buduje sieci. Do swoich ofiar skrada się na odległość kilku centymetrów, po czym błyskawicznie skacze^[3]. Sposobem poruszania się również imituje mrówkowate, co zniechęcać ma ptaki owadożerne, dla których mrówki są niesmaczne wskutek zawartości kwasu mrówkowego^[2].

Żyje na terenach otwartych w trawach na łąkach i skrajach lasów oraz przy brzegach wód^[2]^[3].

Rozprzestrzenienie

Gatunek palearktyczny z zasięgiem podzielonym na część europejską i dalekowschodnią^[4], introdukowany do Stanów Zjednoczonych^[5]. Znany również z Polski^[6].

Przypisy

↑ Myrmarachne formicaria, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Heiko Bellmann: Przewodnik kieszonkowy: Pająki. Warszawa: Multico O. W., 1998, s. 35.
↑ ^a ^b ^c ^d Brtek, L'ubomír, i inni: Świat zwierząt. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1983, s. 80. ISBN 83-09-00747-7.
↑ ^a ^b ^c ^d D. V. Logunov, W. Wesolowska. The jumping spiders (Araneae, Salticidae) of Khabarovsk Province (Russian Far East). „Annales Zoologici Fennici”. 29, s. 113-146, 1992.
↑ Norman I. Platnick: Myrmarachne formicaria. [w:] World Spider Catalog Version 16.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2016-02-18].
↑ Marek Żabka. Salticidae. Pajaki skaczące (Arachnida: Araneae). „Fauna Polski”. 19, s. 41-42, 1997. Muzeum i Instytut Zoologii PAN.