W 1876 r. Morszyn zakupił od Franciszka Jana Smolki przedsiębiorca i radny lwowski Bonifacy Jan Stiller, który po zbadaniu tutejszych wód zaczął jako pierwszy wykorzystywać ich właściwości lecznicze. Po jego śmierci w 1884 r. zgodnie z testamentem miejscowość przejęło na potrzeby „wdów i sierot zmarłych lekarzy” Galicyjskie Towarzystwo Lekarskie[3].
W 1924 r. Morszyn został uznany za uzdrowisko posiadające charakter użyteczności publicznej[4]. Morszyn jest kurortem. Znajdują się tam liczne sanatoria, m.in. sanatorium zdrowia matki i dziecka. W miasteczku są dwa jeziora (jedno leśne, które utworzyło się w sposób naturalny, drugie stworzone sztucznie).
Morszyn posiada złoża wód mineralnych[2], wydobywana w nim woda „Morszanka” była popularna w całej II Rzeczypospolitej[5]. „Morszyn-Zdrój” reklamował się wówczas jako „Najsilnielszy zdrój wód gorżkich”[6].
W okresie międzywojennym wierni rzymskokatoliccy z Morszyna należeli do parafii Bolechowie. W 1930 r. franciszkanie konwentualni przejęli rektorstwo nowo wzniesionego kościoła[11]. W 2016 r. na miejscu kościoła, który został zniszczony po wojnie przez władze radzieckie, został wzniesiony nowy kościół pw. św. Józefa. Obsługują go księża diecezjalni ze Stryja[12][13].
↑Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 1923 r. w przedmiocie uznania niektórych uzdrowisk za posiadające charakter użyteczności publicznej (Dz.U. z 1924 r. nr 14, poz. 131).
↑HenrykH.KomańskiHenrykH., SzczepanS.SiekierkaSzczepanS., EugeniuszE.RóżańskiEugeniuszE., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939–1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 576, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC261139661.
