Morfologia zwierząt (gr. μορφῇ morphē = kształt, λόγος logos = nauka) – podstawowa gałąź wiedzy o zewnętrznej i wewnętrznej budowie zwierząt. ^[1]Obejmuje całość wiedzy o ukształtowaniu i budowie zwierząt, opiera się na wynikach anatomii, zwłaszcza porównawczej i embriologii^[2].

Rozwój nauk morfologicznych, a więc przede wszystkim anatomii zwierząt, przypadał na początek XIX w^[3]. Była wówczas integralną częścią nauk przyrodniczych^[4] i miała znaczny wpływ na szereg gałęzi nauk z zakresu biologii. Naukowcy opisywali budowę nowych gatunków zwierząt i badali rządzące nią prawa^[3]. Nie funkcjonowały wówczas żadne stowarzyszenia morfologiczne, a sama dziedzina nie wykształciła specjalizujących się w tej problematyce profesorów. Potrzebę opisywania widzieli naukowcy z zakresu anatomii, zoologii, historii naturalnej i fizjologii, a badania które prowadzili byłyby dzisiaj lokowane jako elementy embriologii, systematyki, morfologii funkcjonalnej, fizjologii porównawczej, ekologii, behawioru, teorii ewolucji, czy histologii^[4].