Dzięki umieszczeniu w sklepieniu otworów obrońcy mogli razić wroga znajdującego się w ciasnej przestrzeni pod ich stopami pociskami, wrzątkiem czy innymi substancjami wprost na głowy nieprzyjaciela. W przypadku podpalenia bramy pozwalały też na gaszenie wodą pożaru. Ten element fortyfikacji powszechny był szczególnie w Zachodniej Europie w okresie średniowiecza i renesansu[1].
Galeria
Rekonstrukcja obsługi mordowni, Zamek Rushen, Isle of Man
Otwór pułapki widoczny pod łukiem w kościele obronnym w Aisne, Francja