W turnieju wystąpiło dziesięć zespołów wyłonionych we wcześniejszych eliminacjach zaplanowanych na marzec i kwiecień 2013 roku. Stawką mistrzostw były cztery miejsca w turnieju finałowym mistrzostw świata[1][2][3][4].
Ponownie bezkonkurencyjna okazała się Brazylia, która wraz z pozostałymi półfinalistami awansowała do mistrzostw świata[5][6].
Kwalifikacje
Według nowego systemu kwalifikacji przyjętego na kongresie w 2012 roku miały one się odbyć na zasadzie turniejów w poszczególnych regionach PATHF[7][8].
Mającą wyłonić pięć reprezentacji południowoamerykańską eliminacją były reaktywowane mistrzostwa Ameryki Południowej, w których wzięło udział sześć zespołów. W celu promowania rozwijających się w tej dyscyplinie krajów zastosowano zawiły system gwarantujący im minimum jedno miejsce. Aby zakwalifikować się do turnieju finałowego, najsilniejsze cztery zespoły musiały zająć cztery czołowe miejsca, jeśli zaś któreś z nich znalazło się na niższej pozycji, nie uzyskiwało awansu. Taka sytuacja miała miejsce w tych zawodach – Chilijki pomimo zwycięstwa nad Wenezuelkami i zajęcia wyższej od nich piątej lokaty straciły na ich rzecz miejsce w mistrzostwach Ameryki[11][12][10].
Zaplanowana na połowę kwietnia północnoamerykańska kwalifikacja[3] nie odbyła się, bowiem tuż przed rozpoczęciem turnieju wycofała się reprezentacja Portoryko, toteż awans do turnieju głównego uzyskały pozostałe cztery zespoły[13][10].
Losowanie grup odbyło się 27 kwietnia 2013 roku, a przed nim zespoły zostały podzielone na pięć koszyków według wyników osiągniętych w poprzednich turniejach[14][13].
