Mirosław Golon

Mirosław Golon
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1964
Olsztyn

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia XX w.
Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Doktorat

1999

Profesura

2014

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Stanowisko

profesor nadzwyczajny

Dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
w Gdańsku
Instytucja

Instytut Pamięci Narodowej

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Mirosław Tadeusz Golon (ur. w 1964 w Olsztynie) – polski historyk.

Życiorys

W 1984 zdał maturę w IV Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Skłodowskiej-Curie w Olsztynie i podjął studia historyczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ukończył je z wyróżnieniem (Najlepszy Absolwent UMK) w 1989 pod opieką Teresy Gilas. Po studiach został zatrudniony jako asystent stażysta, a od 1991, po służbie wojskowej – asystent w Instytucie Historii i Archiwistyki UMK[1].

Stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii uzyskał w 1999. Tematem rozprawy doktorskiej była Polityka radzieckich władz wojskowych i policyjnych na Pomorzu Nadwiślańskim w latach 1945-1947, a promotorem Ryszard Kozłowski[2].

Jest dyrektorem Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Gdańsku[3], członkiem PTH, TNT[1]. Od 2018 do 2022 członek Rady przy Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku[4].

Jego zainteresowania badawcze dotyczą stosunków polsko-radzieckich w latach 1944-1956, historii Pomorza Nadwiślańskiego po 1945 roku, konspiracji niepodległościowej w latach 1944-1956 oraz mniejszości narodowych w Polsce w XX wieku[5].

Jest autorem ok. 90 pozycji: książek, monografii w pracach zbiorowych, książki pod współredakcją, ponad 50 artykułów i innych publikacji. Wydał także kilkanaście artykułów i notatek popularyzatorskich.

W 2010 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi w dokumentowaniu i upamiętnianiu prawdy o najnowszej historii Polski[6]. W 2020 otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[7].

Wybrane publikacje

  • Polityka radzieckich władz wojskowych i policyjnych na Pomorzu Nadwiślańskim w latach 1945-1947, Wyd. UMK, Toruń 2001, ss. 378
  • Historia Elbląga, tom V (1945-1975), Część 1. Historia polityczna i gospodarka Elbląga, Wyd. „Marpress”, Gdańsk 2006, ss. 337 (praca wydana w ramach: Historia Elbląga. Opracowanie zbiorowe pod red. Andrzeja Grotha).
  • Dzieje Nieszawy, t. II, 1945-1990, Wyd. Urząd Miejski w Nieszawie i Towarzystwo Naukowe w Toruniu, Toruń 2005, ss. 286., ISBN 83-87639-70-2
  • Historia Kwidzyna w latach 1945-1957, [w:] Kwidzyn. Dzieje miasta, t. II, pod red. K. Mikulskiego i J. Liguz, Kwidzyńskie Centrum Kultury, Kwidzyn 2004, s. 7-345.
  • Historia Wąbrzeźna w latach 1945-1990, [w:] Historia Wąbrzeźna, tom II, red. Krzysztof Mikulski przy współpracy A. Czarneckiego, Wyd. Urząd Miejski w Wąbrzeźnie, Wąbrzeźno 2005, s. 7 – 437.
  • Ambasadorowie Stalina – radzieccy dyplomaci w Europie Środkowo-Wschodniej i na Bałkanach w latach 1944-1953 (2005)

Przypisy

  1. ↑ a b Dr hab. Mirosław Golon. ipn.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-22)]., ipn.gov.pl
  2. ↑ Prof. dr hab. Mirosław Golon, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-04-10].
  3. ↑ Oddziały IPN: Gdańsk. ipn.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-06)]., ipn.gov.pl
  4. ↑ Minister Kultury powołał członków Rady Muzeum. muzeum1939.pl. [dostęp 2018-02-09].
  5. ↑ Prof. dr hab. Mirosław Golon, Instytut Historii i Archiwistyki UMK w Toruniu
  6. ↑ M.P. z 2011 r. nr 3, poz. 36
  7. ↑ M.P. z 2020 r. poz. 1092

Bibliografia

  • Sławomir Kalembka (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 229, ISBN 83-231-1988-0.