W młodości zaangażowany w działalność niepodległościową na rzecz wyzwolenia Serbii spod tureckiego panowania. Pisał głównie realistyczne opowiadania, w których, posługując się formą satyry, ukazywał serbską wieś, a przede wszystkim życie biedoty bezwzględnie wykorzystywanej przez administrację i ziemian. Opowiadania opierał często na ludowych podaniach.
W krytyczny sposób odnosił się do wielu negatywnych zjawisk społecznych, m.in. szerzącego się i rujnującego chłopów lichwiarstwa, chciwości kupców i właścicieli ziemskich, ignorancji urzędników i kleru.
