Mietlica skalna

Mietlica skalna
Ilustracja
Mietlica skalna (po lewej stronie)
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

mietlica

Gatunek

mietlica skalna

Nazwa systematyczna
Agrostis rupestris All.
Fl. Pedem. 2: 237 (1785)
Synonimy
  • Agrestis rupestris (All.) Bubani
  • Avena rupestris (All.) J.F.Gmel.
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Mietlica skalna (Agrostis rupestris All.) – gatunek rośliny należący do rodziny wiechlinowatych (traw).

Rozmieszczenie geograficzne

Występuje w Europie i północno-zachodniej Afryce[3]. W Polsce rośnie w Karkonoszach, na Babiej Górze i w Tatrach[4].

Morfologia

Pokrój
Trawa gęstokępkowa.
Łodyga
Źdźbło do 20 cm wysokości.
Liście
1–2 sztywne liście łodygowe szerokości około 1 mm.
Kwiaty
Zebrane w brunatnofioletowe kłoski długości 2–3 mm, te z kolei równomiernie rozrzucone na gładkich, nagich gałązkach wiechy. Ość plewki dolnej wyrasta w jej dolnej części i jest około dwa razy dłuższa od plew[5].

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit, oreofit. Rośnie na skałach i halach. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Gatunek charakterystyczny wysokogórskich muraw acydofilnych z klasy Juncetea trifidi[6].

Zmienność

Gatunek zróżnicowany na dwa podgatunki[3]:

  • Agrostis rupestris subsp. pyrenaica (Pourr.) Dostál – występuje w Pirenejach,
  • Agrostis rupestris subsp. rupestris – rośnie w całym zasięgu gatunku.

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2014-01-09] (ang.).
  3. ↑ a b Agrostis rupestris na eMonocot [dostęp 2014-01-09].
  4. ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  5. ↑ W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski, Rośliny polskie, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  6. ↑ Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.