Miechucino

Miechucino
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Wojciecha i św. Brata Alberta Chmielowskiego
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

kartuski

Gmina

Chmielno

Liczba ludności (2022)

1648[2]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-334[3]

Tablice rejestracyjne

GKA

SIMC

0160063

Położenie na mapie gminy Chmielno
Mapa konturowa gminy Chmielno, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Miechucino”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Miechucino”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Miechucino”
Położenie na mapie powiatu kartuskiego
Mapa konturowa powiatu kartuskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Miechucino”
Ziemia54°20′25″N 18°01′31″E/54,340278 18,025278[1]

Miechucino (kaszub. Miechùcëno) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Chmielno, nad jeziorem Wielkim i przepływającą przez akwen jeziora rzeką Łebą.

Miechucino leży na obszarze Pojezierza Kaszubskiego i znajduje się na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego. Na północ od wsi zaczyna się kompleks Lasów Mirachowskich z rezerwatami przyrody Leśnym Oczkiem i Staniszewskim Błotem.

Miechucino jest siedzibą sołectwa, w skład którego wchodzą również Miechucińskie Chrósty, Strysza Góra, Koryta i Glinno. Wieś leży na trasie linii kolejowej Kartuzy-Sierakowice-Lębork (obecnie zawieszonej) i przy drodze wojewódzkiej nr 211. Znajduje się tu również placówka ochotniczej straży pożarnej.

Integralne części wsi

Integralne części wsi Miechucino[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0160070 Glinno część wsi
0160086 Koryta część wsi
0160092 Miechucińskie Chrósty część wsi
0160100 Strysza Góra część wsi

Historia

Prefiks w nazwie Miechucina wskazuje na pochodzenie nazwy od imienia własnego Miechota. Od końca I wojny światowej wieś znajdowała się ponownie w granicach Polski (powiat kartuski). Do 1918 obowiązującą nazwą niemieckiej administracji dla Miechucina było Miechutschin. Podczas okupacji niemieckiej nazwa Miechutschin w 1942 została przemianowana na bardziej niemieckąMechenhof.

Wieś królewska w starostwie mirachowskim w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku[6]. W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Miechucino, po jej zniesieniu w gromadzie Chmielno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Zabytki

Według rejestru zabytków NID[7] na listę zabytków wpisany jest zespół dworca kolejowego „Miechucino” z początku XX w., nr rej.: 1109 z 27.10.1994:

  • dworzec
  • przepompownia
  • wieża ciśnień
  • sanitariaty
  • piwnica-magazyn
  • torowisko z urządzeniami.

Ponadto we wsi zachował się czworak dworski.

Nad Jeziorem Wielkim znajduje się park rekreacyjny z promenadą i placem zabaw[8].

Zobacz też

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 79545
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 774 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Rejestr TERYT. Jednostki podziału terytorialnego (TERC). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2023-07-18].
  6. Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 94.
  7. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 42 [dostęp 2017-02-04].
  8. Pomorze jest pełne zielonych miejscówek. Która z nich podoba Wam się najbardziej?