Michel Alfred Edmond Joseph Toussaint (ur. 26 listopada 1922 w Namur, zm. 23 marca 2007 tamże^[1]) – belgijski polityk, prawnik i samorządowiec, wieloletni senator, poseł do Parlamentu Europejskiego II kadencji, minister edukacji (1973–1974), handlu zagranicznego (1974–1976) oraz reformy instytucjonalnej (1976–1977).

W 1947 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Liège, uzyskując stopień doktora. Od 1947 do 1952 kierował przedsiębiorstwem Materne, potem do 1954 był dyrektorem w banku w Brukseli. Następnie podjął praktykę adwokacką w Namur^[2].

Działał w belgijskich i walońskich ugrupowaniach liberalnych, kolejno w Partii Liberalnej, Partii Wolności i Rozwoju oraz Partii Reformatorsko-Liberalnej. Zajmował stanowisko lidera walońskiej odnogi PL (1958–1961) i PLP (1961–1965), a także wiceprezesa tych dwóch ugrupowań. Od 1959 do 1988 zasiadał w radzie miejskiej Namur, w tym od 1965 do 1966 w jego władzach. W latach 1965–1984 był senatorem, od 1970 do 1971 pozostawał jego wiceprzewodniczącym. Jednocześnie od 1970 do 1984 należał do rady kulturowej Francuskiej Wspólnoty Belgii^[3], od 1982 do 1984 na stanowisku przewodniczącego^[2].

Zajmował różne stanowiska rządowe: sekretarza stanu w resorcie edukacji (1966–1968), a następnie ministra edukacji (1973–1974), handlu zagranicznego (1974–1976) oraz reformy instytucjonalnej (1976–1977) w rządach Edmonda Leburtona i Leo Tindemansa. W 1983 uzyskał honorowy tytuł ministra stanu. W 1984 wybrano go posłem do Parlamentu Europejskiego. Przystąpił do Grupy Liberalnej, Demokratycznej i Reformatorskiej^[4]. Pod koniec kariery politycznej zaangażowany w organizacje działające na rzecz Walonii (m.in. Wallonie Libre) oraz umiejscowienia jej stolicy w Namur^[2].