Merkurochrom
Mercurochrome – 2% roztwór wodny merkurochromu jako środek odkażający
Nazewnictwo
Inne nazwy i oznaczenia
farm.
Mercurochromum , Merbrominum , Natrium dibromhydroxyhydrargyrifluoresceinum
inne
merbromin
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny
C20 H8 Br2 HgNa2 O6
Masa molowa
750,65 g/mol
Wygląd
ciemnozielone kryształy lub krystaliczny proszek o mosiężnym połysku
Identyfikacja
Numer CAS
129-16-8
PubChem
441373
DrugBank
DB13392
SMILES
C1=CC=C(C(=C1)C2=C3C=C(C(=O)C=C3OC4=C(C(=C(C=C24)Br)[O-])[Hg])Br)C(=O)[O-].O.[Na+].[Na+]
InChI
InChI=1S/C20H9Br2O5.Hg.2Na.H2O/c21-13-5-11-17(7-15(13)23)27-18-8-16(24)14(22)6-12(18)19(11)9-3-1-2-4-10(9)20(25)26;;;;/h1-7,24H,(H,25,26);;;;1H2/q;3*+1;/p-3
InChIKey
SQFDQLBYJKFDDO-UHFFFAOYSA-K
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotycząstanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC
D 08 AK 04
Merkurochrom (merbromin) – metaloorganiczny związek chemiczny z grupy związków rtęcioorganicznych , barwnik ksantenowy (pochodna fluoresceiny ). Zawiera dwa atomy bromu i grupę hydroksyrtęciową . Stosowany jako środek odkażający. Tworzy ciemnozielone kryształy lub krystaliczny proszek o mosiężnym połysku. Roztwory wodne mają intensywną czerwoną barwę.
Zastosowanie
Ma działanie przeciwbakteryjne. Związek znalazł zastosowanie w lecznictwie jako środek odkażający skórę nieuszkodzoną (roztwory wodne i etanolowe w stężeniu do 2%), błony śluzowe i rany (roztwory wodne 0,01-0,1%). Obecnie stosowany rzadko.
Preparaty
Mercurochromum (Merbrominum) subst. do receptury aptecznej / wytwórca: A.C.E.F. Sp.a. Włochy.
Stosowany także jako odczynnik analityczny, np. do oznaczania leków fluorochinolinowych [2] .
Przypisy
↑ Merkurochrom (nr M7011) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck ).
↑ Amina Mohamed El-Brashy, Mohamed El-Sayed Metwally, Fawzi Abdallah El-Sepai. Spectrophotometric determination of some fluoroquinolone antibacterials by binary complex formation with xanthene dyes . „Il Farmaco”. 59 (10), s. 809-817, 2004. DOI : 10.1016/j.farmac.2004.07.001 . (ang. ) .
Bibliografia
Andrzej Jaczewski, Kazimierz Łodziński: Medycyna w plecaku . Wydawnictwo Harcerskie, 1962 . Brak numerów stron w książce
Piotr Kubikowski, Wojciech Kostowski: Farmakologia. Podstawy farmakoterapii . PZWL , 1972 . Brak numerów stron w książce
Piotr Kubikowski: Poradnik Terapeutyczny . Wyd. 2. PZWL , 1969 . Brak numerów stron w książce
Henryk Różański: Środki antyseptyczne i odkażające stosowane w medycynie . [dostęp 2010-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-03)]. (pol. ) .
Mercuridibromofluorescein , [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung , ZVG: 102282 [dostęp 2010-06-17] (niem. • ang. ) .
D08 : Środki antyseptyczne i dezynfekujące
D08A – Środki antyseptyczne i dezynfekujące D08AA – Pochodne akrydyny
D08AC – Biguanidy i amidyny
D08AE – Fenol i jego pochodne
D08AF – Pochodne nitrofuranu
D08AG – Preparaty zawierające jod
D08AH – Pochodne chinoliny
D08AJ – Czwartorzędowe związki amoniowe
D08AK – Związki rtęci
D08AL – Związki srebra
D08AX – Inne