Menachem

מְנַחֵם בֵּן-גדי

Wyobrażenie Menachema w Promptuarii Iconum Insigniorum
król Izraela
Okres	od 752 p.n.e. do 742 p.n.e.
Poprzednik	Szallum
Następca	Pekachiasz
Dane biograficzne
Data śmierci	742 p.n.e.
Ojciec	Gadi
Dzieci	Pekachiasz

Menachem (zm. 742 p.n.e.) – szesnasty król królestwa Izraela od 752 p.n.e.^[1], syn Gadiego, opisywany w 2 Księdze Królewskiej.

Zamordował Szalluma, przejmując po nim tron i krwawo stłumił bunt przeciwko niemu w Thapsakos, doszczętnie niszcząc miasto^[2]. Był wasalem króla Asyrii Tiglat-Pilesera III, któremu złożył trybut w wysokości 1000 talentów srebra, by ten pozostawił go na tronie^[3]. Sumę tę ściągnął od zamożnych obywateli państwa. Do czynu tego prawdopodobnie nawiązywał prorok Ozeasz^[4].

• Alfred Tschirschnitz: Dzieje ludów biblijnych. Wyd. I. Warszawa: M. Sadren i S-ka, 1994, s. 253. ISBN 83-86340-00-3.