Portret Heleny Modrzejewskiej wykonany w zakładzie fotograficznym Melecjusza Dutkiewicza z wykorzystaniem oświetlenia elektrycznego, ok. 1879
Urodził się w rodzinie ksiądza greckokatolickiego Mikołaja Dutkiewicza i Anny z domu Bieleckiej[1]. Ukończył Gimnazjum w Buczaczu[2] prowadzone przez OO. Bazylianów. Aleksander Karoli twierdził, że Dutkiewicz w 1855 wstąpił na politechnikę[3] (od 1872 Wyższa Szkoła Techniczna, obecnie Uniwersytet Techniczny w Wiedniu). Później Aleksander Maciesza podał, że Dutkiewicz wstąpił do Wyższej Szkoły Technicznej w Wiedniu w 1853 mając lat 17. Według dwóch autorów ukończył ją w 1858[2], Karoli wskazał, że Dutkiewicz uczęszczał na Wydział przyrodniczo-chemiczny. Następnie pracował w Wiedniu jako profesor nauk przyrodniczych w miejscowej szkole realnej. W Wiedniu zaprzyjaźnił się z przebywającym wtedy w mieście belgijskim chemikiem i wynalazcą, gorliwym krzewicielem fotografii Désiréem Charlesem Emanuelem van Monkhovenem[3] oraz wstąpił do znanego wówczas zakładu Ludwika Angerera, gdzie niebawem został głównym asystentem[4]. Od roku 1865 pracował w Warszawie w zakładzie Karola Beyera. W 1866 do spółki z[2] Ferdynandem Klochem de Kernitz[5] otworzył przy Krakowskim Przedmieściu 7 własny zakład fotograficzny. W 1869 wspólnie z Beyerem otworzyli pierwsza mechaniczną światłodrukarnię, a w planach mieli również otwarcie fabryki płyt bromożelatynowych. Niestety oba przedsięwzięcia ze względu na brak wsparcia finansowego szybko upadły[6].
Dutkiewicz był autorem jednych z pierwszych fotografii Tatr i Beskidów. Jego prace wykonane wspólnie z Klochem zdobyły liczne nagrody na międzynarodowych wystawach - w 1867 w Paryżu, w 1873 w Wiedniu[7]. Za album o Mikołaju Koperniku cesarz Franciszek Józef odznaczył Dutkiewicza złotym krzyżem zasługi w roku 1874. Prywatnie był wielkim miłośnikiem botaniki, hodował egzotyczne rośliny – kaktusy i storczyki, próbował sam krzyżować różne odmiany i wykonywał im dokumentacje fotograficzną[3].
Zmarł 31 stycznia 1889 w Warszawie, pozostawiwszy żonę Marię z kilkorgiem dzieci. Dutkiewicz pochowany został na Cmentarzu Prawosławnym na Woli w Warszawie (kwatera 29-1-7). Podawana w niektórych opracowaniach data śmierci 1897 wynika z błędu drukarskiego popełnionego w "Kurierze Warszawskim" na stronie, na której zamieszczono nekrolog.[8]
Marzec 2024. Grób Melecjusza i Marii Dutkiewiczów na Cmentarzu Prawosławnym na Woli
