Me’ona (hebr. מעונה) – moszaw położony w Samorządzie Regionu Ma’ale Josef, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.
Położenie
Moszaw jest położony na wysokości 465 metrów n.p.m. w zachodniej części Górnej Galilei. Leży na północno-wschodnich zboczach wzgórza Har Me’ona (615 m n.p.m.). W jego otoczeniu są jeszcze wzgórza Har Eger (506 m n.p.m.) i Tel Kada (507 m n.p.m.). Okoliczny teren opada w kierunku zachodnim do wadi strumienia Nachal Gaton, który spływa do wzgórz Zachodniej Galilei, i dalej na równinę przybrzeżną Izraela. Okoliczne wzgórza są zalesione. W otoczeniu moszawu Me’ona znajdują się miasto Ma’alot-Tarszicha, miejscowości Kefar Weradim, Januch-Dżat i Mi’ilja, kibuc Jechi’am, moszawy En Ja’akow i Manot, oraz wieś komunalna Newe Ziw. Na północnym wschodzie jest położona strefa przemysłowa Ma’alot.
Podział administracyjny
Me’ona jest położony w Samorządzie Regionu Ma’ale Josef, w Poddystrykcie Akka, w Dystrykcie Północnym Izraela.
Demografia
Stałymi mieszkańcami moszawu są wyłącznie Żydzi. Tutejsza populacja jest świecka[1][2]:
Źródło danych: Central Bureau of Statistics.
Historia
Tutejsze ziemie należały do arabskiej wioski Tarszicha. W wyniku I wojny światowej cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy utworzyli Brytyjski Mandat Palestyny. W wyniku arabskiego powstania w Palestynie (1936–1939) Brytyjczycy wznieśli przy wiosce fort Tegart Tarshiha (obecnie posterunek policji). Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 przyznała ten obszar państwu arabskiemu[3]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w 1948 roku w rejonie wioski stacjonowały siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w całej Galilei. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej Izraelczycy podjęli w dniu 18 lipca 1948 roku nieudaną próbę zajęcia wioski (w trakcie operacji „Dekel”). Dopiero podczas operacji „Hiram” 29 października zdobyli wieś. Wysiedlono wówczas jej mieszkańców, a wiele domów wyburzono[4]. Współczesny moszaw został założony w 1949 roku przez imigrantów z Afryki Północnej i Rumunii. Początkowo mieszkali oni w wyludnionej arabskiej wiosce Tarszicha, a następnie kawałek dalej rozpoczęli budowę nowych domów. Na początku XXI wieku moszaw został rozbudowany. Istnieją plany dalszej jego rozbudowy[5][6].
Edukacja
Moszaw utrzymuje przedszkole i szkołę podstawową. Starsze dzieci są dowożone do szkoły średniej przy kibucu Kabri[7].
Kultura i sport
W moszawie znajduje się ośrodek kultury z biblioteką. Z obiektów sportowych jest boisko do piłki nożnej.
Infrastruktura
W moszawie jest przychodnia zdrowia, sklep wielobranżowy oraz warsztat mechaniczny.
Turystyka
Okoliczne tereny Górnej Galilei są atrakcyjnym obszarem do turystyki pieszej. W pobliżu jest położony rezerwat przyrody strumienia Keziw i Park Narodowy Montfort. W moszawie istnieje możliwość wynajęcia noclegu.
Gospodarka
Gospodarka moszawu opiera się na drobnym rolnictwie – jest tu ferma drobiu, pasieka oraz pieczarkarnia. Większość mieszkańców dojeżdża do pracy w pobliskich strefach przemysłowych.
Transport
Z moszawu wyjeżdża się na zachód drogą nr 8833, którą jadąc na północ dojeżdża się do drogi nr 89 przy mieście Ma’alot-Tarszicha. Droga nr 8833 prowadzi obrzeżami dzielnicy Tarszicha, a następnie wykręca na zachód do moszawu En Ja’akow.
Przypisy
Linki zewnętrzne