meänkieli
Obszar
|
Szwecja
|
Liczba mówiących
|
30 000 - 70 000
|
Status oficjalny
|
język urzędowy
|
język mniejszościowy w Szwecji
|
Ethnologue
|
8a umierający↗
|
Kody języka
|
ISO 639-1
|
brak
|
ISO 639-2
|
fiu
|
ISO 639-3
|
fit
|
IETF
|
fit
|
Glottolog
|
torn1244
|
Ethnologue
|
fit
|
W Wikipedii
|
|
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
|
Meänkieli (dosł. nasz język) – nazwa używana w Szwecji w stosunku do odłamu języka fińskiego, używanych na północy kraju, w szwedzkiej (zachodniej) części Doliny Torne. Szacuje się, że używa ich od 30 tys. do 70 tys. osób.
Z językowego punktu widzenia meänkieli składa się z dwóch dialektów (Tornio i Gällivare) z grupy dialektów peräpohjola języka fińskiego. Ze względów historycznych meänkieli ma status języka mniejszościowego w Szwecji.
Główne różnice pomiędzy meänkieli a językiem fińskim dotyczą zmian językowych w fińskim, które dokonały się w XIX i XX wieku. Meänkieli zawiera ponadto liczne zapożyczenia ze szwedzkiego dotyczące codziennego życia (choć liczba tych zapożyczeń jest mniejsza niż w innych dialektach fińskiego). Brakuje w nim też dwóch przypadków gramatycznych – instructivusa i comitativusa. Dialekt meänkieli używany w pobliżu Gällivare różni się od fińskiego w większym stopniu, niż dialekt Tornio.
Przykładowe różnice pomiędzy meänkieli i fińskim
meänkieli
|
fiński
|
polski
|
kläppi
|
lapsi
|
dziecko
|
källi
|
hassu
|
głupi
|
pranttu
|
kasvimaa
|
ogródek
|
kartano
|
piha
|
ogród
|
häntyyki
|
pyyhe
|
ręcznik
|