Status prawny związków osób tej samej płci w Europie:
Małżeństwo
Rejestrowany związek partnerski
Konkubinat
Konstytucja definiuje małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny
Związki jednopłciowe nieuznawane
Małżeństwa osób tej samej płci są legalne w Luksemburgu od 1 stycznia 2015 roku. Ustawa zezwalająca na zawieranie takich małżeństw została przyjęta przez parlament 18 czerwca 2014 roku.
Historia
W 2004 roku w Luksemburgu zalegalizowano związki partnerskie par tej samej i przeciwnej płci. Dają one tylko część praw z tych, jakie mają małżeństwa heteroseksualne, m.in. wykluczają adopcję dzieci przez pary homoseksualne. Ustawa ta jest podobna do francuskiej ustawy PACS[1][2][3].
W lipcu 2007 roku parlament, stosunkiem głosów 38-22, odrzucił projekt ustawy legalizującej małżeństwa homoseksualne[4].
20 lipca 2009 roku rząd zapowiedział skierowanie do parlamentu ustawy legalizującej małżeństwa osób tej samej płci[5][6].
W trakcie debaty parlamentarnej, 19 stycznia 2010 roku, minister sprawiedliwości François Biltgen zapowiedział, że ustawa będzie gotowa do lata 2010.[7][8][9] 9 lipca rząd przyjął projekt ustawy[10][11][12][13]. 10 sierpnia projekt został złożony w parlamencie[14].
W maju 2012 roku projekt ustawy został zmieniony przez komisję sprawiedliwości[15][16]. 27 listopada 2012 roku Rada Stanu negatywnie oceniła projekt. Jednakże część członków rady przedstawiła odrębną, pozytywną opinię[17]. 13 marca 2013 roku komisja sprawiedliwości zatwierdziła kolejne poprawki do projektu[18]. 4 czerwca Rada Stanu zgłosiła zastrzeżenia do części ustawy regulującej kwestię adopcji dzieci[19][20]. 19 czerwca 2013, komisja sprawiedliwości uwzględniła te zastrzeżenia, wprowadzając następne zmiany[21][22].
19 marca 2014 roku komisja zakończyła prace nad projektem i przesłała go Radzie Stanu, która wydała swoją opinię 20 maja[23][24][25]. Został on zaaprobowany przez komisję 28 maja[26][27].
18 czerwca 2014 roku projekt ustawy został uchwalony przez Izbę Deputowanych stosunkiem głosów 56-4.[28][29] 24 czerwca Rada Stanu wyraziła zgodę na pominięcie drugiego głosowania nad ustawą[30]. Została ona podpisana przez wielkiego księcia 4 lipca i opublikowana w oficjalnym dzienniku 17 lipca 2014 roku. Prawo weszło w życie 1 stycznia 2015 roku[31][32][33].
