Jego rodzice przybyli do Wrocławia z Pilicy koło Zawiercia w roku 1852. Zyskał sławę jako pianista-wirtuoz oraz dyrygent. Skomponował kilkaset utworów wirtuozowskich (głównie na fortepian). Utwory te były w owych czasach chętnie grywane przez znanych pianistów. Kompozycje pedagogiczne do dziś są wykorzystywane w nauczaniu młodzieży i publikowane.[1]
Studiował w Dreźnie oraz w konserwatorium w Berlinie. Tam zadebiutował jako pianista w roku 1873.[1] Został pedagogiem tejże Akademii w wieku zaledwie 18 lat. W 1897 roku zamieszkał w Paryżu, a w 1899 został członkiem Berlińskiej Akademii Sztuk.
Kompozycje
1892: Boabdil, ostatni król Maurów (Opera w 3 aktach)