Materiał pirotechniczny – rodzaj materiału wybuchowego, będący zwykle mieszaniną związków chemicznych służących do wytwarzania pirotechnicznych efektów: cieplnych, świetlnych, dźwiękowych, dymu lub kombinacji tych efektów; w wyniku bezdetonacyjnej, samopodtrzymującej się reakcji chemicznej. Materiałami pirotechnicznymi nazywane są także wyroby wypełnione takimi substancjami^[1].

W składzie materiałów pirotechnicznych zawsze znajduje się przynajmniej jeden składnik utleniający oraz element paliwowy (działający jako reduktor). Dodatkowo w ich skład często wchodzą inne komponenty, takie jak dodatkowe utleniacze i paliwa, substancje wspomagające reakcję, stabilizatory, regulatory tempa spalania, a także elementy generujące specyficzne efekty^[2].

Materiały pirotechniczne nie potrzebują tlenu atmosferycznego do reakcji spalania, jednak otoczenie zawsze wpływa na proces spalania. Wpływa to na:

• szybkość spalania
• stopień uwalniania energii
• jakość efektu^[2].

Właściwości materiałów pirotechnicznych ogólne^[3]:

• Główny rodzaj reakcji: spalanie
• Prędkość: subsoniczna (< 1 m/s
• Produkty: głównie gazowe
• Zrównoważenie tlenu: negatywno-zrównoważone
• Ciepło spalania: 1–30 kJ/g
• Gęstość: 2–10 g/cm³.

W przypadku niektórych materiałów pirotechnicznych zachodzi jeszcze reakcja deflagracji, w wyniku spalania czarnego prochu.