Marian Łohutko (ur. 7 września 1942 w miejscowości Płaszyno koło Wilejki na Wileńszczyźnie, zm. 20 lutego 2017^[1]) – polski prozaik, autor sztuk scenicznych i słuchowisk.

Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Debiutował jako prozaik w 1965 na łamach „Almanachu Iskier”.

• Taniec wymagający skupienia
• Mieszkańcy czasu
• Czarno na ulicy Błękitnej
• Odwołać poszukiwania
• Pętla bieszczadzka
• Każdy musi napisać powieść
• Ołowiana dusza

• Lesław Marian Bartelski: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995. ISBN 83-01-11593-9. Brak numerów stron w książce