Marek Kurzyk (ur. 2 grudnia 1956) – polski kontradmirał[1] w stanie spoczynku i magister inżynier nawigator, morski oficer pokładowy okrętów rakietowych. Był dowódcą ORP „Górnik” oraz 2 dywizjonu Okrętów Rakietowych, dowódcą 3 Flotylli Okrętów 2006 oraz zastępcą Szefa Sztabu Marynarki Wojennej. W latach 2009–2011 zastępca szefa Sztabu ds. Wsparcia Dowództwa Komponentu Morskiego NATO[2].
Wykształcenie
Marek Kurzyk urodził się 2 grudnia 1956 w Żyrardowie. W latach 1979–1983 studiował na Wydziale Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni, otrzymując promocję oficerską i tytuł magistra inżyniera nawigatora[3]. Jest również absolwentem podyplomowych studiów dowódczo-sztabowych w Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni (1996–1997) oraz podyplomowych studiów operacyjno-strategicznych w Akademii Dowodzenia Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych (Naval Command College) w Newport (2002–2003).
Służba wojskowa
Po promocji oficerskiej otrzymał przydział służbowy na korwetę rakietową ORP „Górnik”, na której był kolejno dowódcą działu II rakietowo-artyleryjskiego (1983–1987), zastępcą dowódcy okrętu (1987–1988) i dowódcą okrętu (1988–1993). Od 1993 pracował w Sztabie 2 dywizjonu Okrętów Rakietowych w Gdyni, początkowo jako starszy oficer operacyjny, a później szef Sztabu – zastępca dowódcy dywizjonu. W 1997 wyznaczono go dowódcą 2 dywizjonu Okrętów Rakietowych, a w 2000 został starszym specjalistą Oddziału Operacyjnego w Dowództwie Marynarki Wojennej w Gdyni. Od 2003 do 2004 kierował Pionem Działań Bieżących w Centrum Operacji Morskich w Gdyni. Następnie został szefem Sztabu 3 Flotylli Okrętów w Gdyni. 27 czerwca 2006 objął stanowisko dowódcy 3 Flotylli Okrętów, a w 2009 został zastępcą szefa Sztabu Marynarki Wojennej. Od 1 października 2009 do 31 sierpnia 2011 roku pełnił obowiązki na stanowisku zastępcy szefa Sztabu ds. Wsparcia Dowództwa Komponentu Morskiego NATO w Northwood. Od października 2013 roku zajmował stanowiska w Zarządzie Szkolenia - P7 Sztabu Generalnego Wojska Polskiego[4]. Wcześniej jako zastępca szefa, a do 23 lipca 2014 jako Szef Zarządu[5]. 31 stycznia 2016 roku przeszedł w stan spoczynku[6].
Awanse
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ Prezydent wręczył nominacje generalskie - WPROST.pl [online], www.wprost.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
- ↑ Marynarka Wojenna [online], www.mw.mil.pl [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-03] .
- ↑ Komorowski, Nawrot, Zalewski, Księga absolwentów uczelni polskiej marynarki wojennej, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2007
- ↑ generał brygady / kontradmirał [Siły Zbrojne RP / Kadra dowódcza] [online], mon.gov.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
- ↑ :: Sztab Generalny Wojska Polskiego :: Aktualności :: [online], www.sgwp.wp.mil.pl [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-11] (pol.).
- ↑ Bandera Nr 1/2 (79 / 80) styczeń / luty 2016 [online] .
- ↑ M.P. z 2008 r. nr 61, poz. 537
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 10, poz. 191 – pkt 364.
Bibliografia
