Grób Marcina Kacprzaka na cmentarzu Wojskowym na Powązkach
Marcin Kacprzak (ur. 6 listopada 1888 w Podolszycach , zm. 14 lipca 1968 w Warszawie ) – lekarz, wychowawca, pedagog , publicysta , pionier medycyny społecznej w Polsce[1] .
Życiorys
Syn Leona Kacprzaka (zm. 1908), dróżnika odcinka szosy warszawskiej, i Marianny (Marii) z Dudzińskich. Miał jedenaścioro rodzeństwa (w tym czworo przyrodnich z pierwszego małżeństwa ojca). W latach 1894–1899 uczęszczał do szkoły podstawowej w Lelicach . Następnie od 1900 r. był uczniem płockiego gimnazjum gubernialnego (obecnie Liceum Ogólnokształcące im. Marszałka Stanisława Małachowskiego )[2] , z którego został relegowany w 1905 r. za udział w protestach szkolnych . W 1906 r. kontynuował naukę w założonym przez Polską Macierz Szkolną Gimnazjum Polskim (obecnie Liceum Ogólnokształcące im. Władysława Jagiełły ), które ukończył egzaminem dojrzałości w czerwcu 1908 r.[3] .
Studia lekarskie odbył w latach 1908–1914 na Sorbonie w Paryżu . Dyplom lekarski otrzymał w 1915 r. w Uniwersytecie Charkowskim , następnie pracował jako lekarz ziemski w Guberni Pskowskiej , a w 1921 r. podjął pracę lekarza sanitarnego w Warszawie. W latach 1922–1924 w ramach stypendium Fundacji Rockefellera studiował higienę i organizację służby zdrowia w Johns Hopkins University w Baltimore . Stopień doktora nauk medycznych otrzymał w 1928 r. w Krakowie [3] . Odtąd już na stałe związał się ze zdrowiem publicznym , medycyną społeczną i epidemiologią . W latach 30. był naczelnikiem wydziału w Ministerstwie Opieki Społecznej[4] . Wykładał higienę w samorządzie w Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie[5] .
Od 1945 r. był profesorem na Uniwersytecie Łódzkim , a od 1947 r. jako profesor zwyczajny kierował Katedrą Higieny Akademii Medycznej w Warszawie [1] , której to uczelni w latach 1955–1962 był rektorem . W latach 1953–1954 sprawował funkcję dyrektora w nowo utworzonym Instytucie Doskonalenia i Specjalizacji Kadr Lekarskich w Warszawie[6] . Zajmował się badaniem stanu zdrowia mieszkańców wsi polskiej, szczególnie mazowieckiej. W 1955 r. otrzymał Nagrodę Państwową II stopnia za długotrwałe i umiejętne krzewienie zasad higieny wśród najszerszego ogółu ludności[7] . Sprawował wiele funkcji w organizacjach zagranicznych i krajowych. Po II wojnie światowej był współorganizatorem Światowej Organizacji Zdrowia (WHO ). Jako jeden z pierwszych otrzymał w 1957 r. w Pałacu Narodów w Genewie – Nagrodę im. Leona Bernarda , najwyższe wyróżnienie WHO[8] . Po wojnie doprowadził do reaktywowania Polskiego Towarzystwa Higienicznego , którego prezesem był do końca życia. Od 1951 r. członek korespondencyjny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego , od 1962 r. członek korespondencyjny Polskiej Akademii Umiejętności [9] .
Od 1961 r. był członkiem Akademii Nauk Medycznych ZSRR [1] , a od 1962 r. członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk [10] , gdzie przewodniczył Komitetowi Higieny. Był członkiem honorowym Towarzystwa Naukowego Płockiego . W 1964 r. otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Płocka.
Był mężem Wandy z Żebrowskich (1889–1968), inż. agronoma[2] [11] .
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A20-1-7)[11] .
Główne prace
Wieś płocka (1937)
Stan opieki lekarskiej nad ludnością wiejską (1937)
Gruźlica na wsi (1938)
Epidemiologia ogólna (1956)
Źródło:[1]
Ordery i odznaczenia
Upamiętnienie
Marcin Kacprzak jest patronem Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Płocku .
Przypisy
↑ a b c d Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny . Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, 2001, s. 157. ISBN 83-88149-41-5 .
↑ a b Stanisław Kostanecki. Młodość Marcina Kacprzaka . „Notatki Płockie”. Rok XIII, Nr 4/48, s. 3–9, lipiec-wrzesień 1968. Płock: Towarzystwo Naukowe Płockie. [dostęp 2024-05-22].
↑ a b Dorota D. Cianciara Dorota D. , Jolanta J. Muszyńska Jolanta J. , Marcin Kacprzak (1888–1968) – NON OMNIS MORIAR , „Przegląd Epidemiologiczny”, 66, 2012, s. 373–380 .
↑ a b M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 277 „za zasługi na polu pracy naukowej, sanitarnej i propagandowej”.
↑ Wolna Wszechnica Polska. W: Szkoły wyższe Rzeczypospolitej Polskiej . Warszawa: 1930, s. 313.
↑ Dyrektorzy CMKP w latach 1953–2013
↑ Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki . „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 5, 22 lipca 1955. Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik”. [dostęp 2024-06-21].
↑ Laureaci nagrody im. Leona Bernarda
↑ Reprezentanci nauk medycznych, zmarli członkowie AU w Krakowie, PAU, TNW i PAN, Katedra Historii Medycyny UJ CM
↑ KACPRZAK, Marcin [online], Polska Akademia Nauk - Członkowie PAN [dostęp 2023-02-02] (pol. ) .
↑ a b Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze . cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-27].
↑ M.P. z 1955 r. nr 115, poz. 1481 „za zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej w dziedzinie medycyny”.
↑ M.P. z 1951 r. nr 79, poz. 1082 „za zasługi w pracy zawodowej”.
↑ M.P. z 1947 r. nr 11, poz. 24 „za zasługi położone na polu organizacji służby zdrowia w Polsce”.
↑ Obchody Dnia Nauczyciela /w/ "Trybuna Ludu ", nr 319, 17 listopada 1967, s. 1.
↑ M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387 - Uchwała Rady Państwa z dnia 13 stycznia 1955 r. nr 0/114 - na wniosek Ministra Zdrowia.
Rektorzy Akademii Medycznej (1950–2008)
Rektorzy Uniwersytetu Medycznego (od 2008)
Identyfikatory zewnętrzne: