Ludwin

Ludwin, Lutwin, Lidwinimię męskie pochodzenia germańskiego nadawane w Polsce od średniowiecza i notowane w formie Lutwin (w XIII wieku). Pierwszy człon wiąże się z germ. leudi — „lud, ludzie”, stwniem. liuti — „członkowie zgromadzenia ludowego”; liut — „lud”, śrwniem. liute, stsas. liud(i) — „ludzi”, zaś drugi, -win (stwniem., stsas. wini), oznacza „przyjaciel”[1]. Imię to można rozumieć jako „przyjaciel ludzi”. Możliwe również, że jest pochodzenia słowiańskiego utworzonego z członów lud- "lud, ludzie" oraz lut- "srogi, mocny, silny" i win- wuj. W słowiańskim rozumiane jako "przyjaciel wuja" lub "srogiego wuja[1]"

Żeński odpowiednik: Ludwina.

Lutwin, Ludwin imieniny obchodzi

Odpowiedniki w innych językach

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1
  2. Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 3, Kraków: Wydaw. WAM, 1998, ISBN 83-7097-464-3, OCLC 830206284.