Ludwik X Wittelsbach (ur. 18 września 1495 w Grünwaldzie, zm. 22 kwietnia 1545 w Landshut) – książę Bawarii.
Syn księcia Albrechta IV Wittelsbacha i Kunegundy Habsburżanki. Jego dziadkami byli Albrecht III i Anna z Brunszwiku-Grubenhagen-Einbeck oraz cesarz Fryderyk III Habsburg i Eleonora Aviz.
Jego ojciec wprowadził zasadę sukcesji jedynie przez najstarszego syna. Miało to zapobiec podziałowi Bawarii na małe księstwa. Po śmierci ojca Ludwik wbrew tej zasadzie zażądał władzy dla siebie. W dążeniach tych popierała go matka. Starszy brat Ludwika - Wilhelm zgodził się przekazać bratu tereny Landshut i Straubing. Podobnie jak brat przyjął reformację z zainteresowaniem, jednak później wraz z bratem zaczął ją zwalczać.
Po wizycie we Włoszech rozkazał wybudować pierwszy renesansowy pałac w tej części Europy. Wzorował się na Palazzo Te z Mantui.
Po bezpotomnej śmierci Ludwika tereny rządzone przez niego wróciły pod zwierzchnictwo brata.