Ludwik Chałubiński

Ludwik Chałubiński
Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1860
Warszawa

Data i miejsce śmierci

17 kwietnia 1933
Zakopane

Miejsce spoczynku

Cmentarz Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku, Zakopane

Zawód, zajęcie

taternik, chemik

Rodzice

Tytus Chałubiński, Anna (Leszczyńska) Chałubińska

Małżeństwo

Antonina (Kamińska) Chałubińska

Dzieci

Stefan Chałubiński,
Aniela Chałubińska,
Lesław Chałubiński,
Tytus Chałubiński

Ludwik Chałubiński (ur. 2[1] lub 20 sierpnia[2] 1860 r. w Warszawie, zm. 17[2] lub 21 kwietnia[1][3] 1933 w Zakopanem) – polski taternik, inżynier-chemik. Syn Tytusa i Anny z Leszczyńskich. Był założycielem korporacji Arkonia. Był jednym z najlepszych taterników swoich czasów. Zaczął wędrować po Tatrach w wieku 14 lat, początkowo razem z ojcem. 19 sierpnia 1875 r. wraz z ojcem i m.in. Walerym Eljaszem wszedł na Gerlach[4]. 28 czerwca 1877 r. wraz z Wojciechem Rojem i Maciejem Sieczką dokonał pierwszego wejścia na Mięguszowiecki Szczyt. Do ważniejszych dokonań należą także pierwsze znane wejście na Młynarza (ok. 1885), drugie wejście na Baranie Rogi (1884) i trzecie wejście na Durny Szczyt (1881). W latach 1884–1885 wspinał się również w Alpach, gdzie wszedł między innymi na Aletschhorn (wraz z Karolem Potkańskim) i na Großglockner[5]. Został członkiem honorowym sekcji turystycznej Towarzystwa Tatrzańskiego.

Według różnych źródeł zmarł 17[2] lub 21[1][3] kwietnia 1933 w Zakopanem. Został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem. Jego córka Aniela Chałubińska była znanym polskim geografem i geologiem, a syn Stefan – nauczycielem, taternikiem, przewodnikiem tatrzańskim I klasy, instruktorem narciarstwa, ratownikiem TOPR, członkiem honorowym Koła Przewodników Tatrzańskich w Zakopanem (kw. L-III-17)[6].

Grób Tytusa i Ludwika Chałubińskich na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku

Przypisy

  1. ↑ a b c Tytus Chałubiński listy 1840–1889 ↓.
  2. ↑ a b c W księdze zmarłych zakopiańskiej parafii (T. 3 an. 1933 pag.267 nrus 60) przy nazwisku Ludwika Chałubińskiego figurują daty "20 VIII 1860 - 17 IV 1933" (patrz: Andrzej Pacyna: Kilka uwag o rodzinie Chałubińskich, w: "Wierchy" R. 36 (1967), Kraków 1968, s. 286)
  3. ↑ a b Ludwik Chałubiński. Nekrolog. „Kurier Warszawski”, s. 15, Nr 118 z 30 kwietnia 1933. 
  4. ↑ x: Karta z „Raptularza” W. Eljasza, w: „Wierchy” R. 26, Kraków 1957, s. 293-294
  5. ↑ Jan Staszel: Chronologiczny wykaz ważniejszych polskich osiągnięć w górach Europy. III. Alpy, w: „Na szczytach gór Europy” („W skałach i lodach świata” t. I), red. Kazimierz Saysse-Tobiczyk, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 1959, s. 373-377
  6. ↑ śp. Ludwik Chałubiński

Bibliografia