Charakterystycznym wyróżnikiem grupy jest łączenie muzyki gitar elektrycznych z elementami rosyjskiego folkloru. W swojej twórczości muzycy grupy wykorzystują też elementy piosenki autorskiej i rosyjskiego szansona. Wyróżniającą się w karierze zespołu jest powszechnie uważana za pieśń ludową piosenka „Koń”; nagranie bez akompaniamentu muzycznego z partią chóru. Po wydaniu albumu Зона Любэ (Zona Lube, 1994) piosenka ta stała się wielkim przebojem[1].
Swoje pierwsze piosenki Lube zarejestrował 14 stycznia 1989. Nazwę zespołu łączy się z miastem Lubiercy pod Moskwą i młodzieżową subkulturą Lubierów rozwijającą się w podmoskiewskich miejscowościach w drugiej połowie lat 80. XX wieku.
Utwory śpiewane przez zespół mają często charakter patriotyczny. Opowiadają o pięknie i wielkości Rosji, o wojnach, zarówno o tzw. „wojnie ojczyźnianej” jak i współczesnych konfliktach zbrojnych. Pojawiają się w nich często odniesienia do różnych formacji wojsk rosyjskich, w tym jednostek specjalnych jak Specnaz. Jednym ze znanych utworów zespołu jest rockowe wykonanie hymnu Rosji. Na koncertach członkowie zespołu występują często w mundurach, nierzadko śpiewają w towarzystwie chórów wojsk różnych formacji, w tym Chóru Aleksandrowa.
Założycielem zespołu jest poeta i kompozytor Igor Matwijenko, zaś wokalistą i frontmanem – pochodzący z Lubierców Nikołaj Rastorgujew. Tekstów dla grupy użycza rosyjski poeta i pieśniarz Aleksandr Szaganow.
Pierwszy koncert Lube w Polsce odbył się 9 grudnia 2007 roku w warszawskiej Sali Kongresowej[2].
